Hakkında
Şair ve yazar, ressam (D. 1910, Arapgir / Malatya – Ö. 1984, Erdek / Balıkesir). Babası Hattat Hacı Mahmut Efendidir. Elazığ İlköğretmen Okulu ve Gazi Eğitim Enstitüsünü bitirdikten sonra çeşitli liselerde edebiyat öğretmeni olarak vazife yaptı. Atilla İlhan’ın şairlik yönünü keşfeden öğretmenlerden biri oldu. Şairliğinin yanı sıra aynı zamanda başarılı bir ressamdı. Şiir ve yazıları Arapgir Postası gazetesinde yer aldı.
Unvan:
Ressam, Yazar, Şair
Doğum:
Malatya, 1910
Ölüm:
Balıkesir, 1984
Okurlar
1 okur okudu.
Sözler ve Alıntılar
Neden, bilmiyorum, içim burkulu,
Neden sonsuzlukta bir ses değilim?
Sayfa 16Kitabı okudu
Durulmuş bir göldür ruhum bu saat,
Uzuyor göklerin yine içimde.
Fâni perdeleri üzerimden at,
Bir an için (işte karşındayım!) de...
Çözülmeli bir an iç kördüğüm,
Bana can gözüyle nurunu göster.
Varsın ışığından gelsin körlüğüm,
Silinsin şu gündüz zulmeti, yeter!
Yaşamak her adım başında tuzak;
Ne doğuş, düşüncem, artık ne ölüm,
Binbir çeşit fani seraptan uzak,
Bir bulut gölgesi özleyen çölüm.
Sayfa 17Kitabı okudu
Sevgi her an başlangıç, ümit sonsuz, zaman dar,
Bir ömür istiyorum aşka yetecek kadar...
Sayfa 58Kitabı okudu
Ruhumda sonbaharla hicran öpüşüyordu
Bir veda rüzgariydi ağaçlarda ürperen,
Ruhumuz bir dinmeyen kederle üşüyordu.
Çığlıklar koparıyor gurbet yolunda tiren,
Uluyan bir boşluğa yapraklar düşüyordu.
O gün bakışları son, gülüşü meğer sonmuş,
Hasta bağrında gurbet, gözünde yaşlar donmuş
Eğildim saçlarına sarı yapraklar konmuş,
Ruhumda sonbaharla hicran öpüşüyordu...
Sayfa 13Kitabı okudu
Benim en yalnız gecem, senin en güzel rüyan
Şimdi ey çiçeklerin hayaliyle uyuyan,
Ruhum ki pencerende rüzgârların eşidir...
Sayfa 53Kitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok