yaşamak kaçında başlar anne,
sahi ben kaç oldum?..
türlü hasretler çekiyorum,
hep aynı fırtınaları koparıyorum!..
bazen boğulacak gibi oluyorum,
bazen yalpalıyorum...
sözler ekiyorum mevsim ayırt etmeksizin,
sitemler yetiştiriyorum...
avuçlarımı açıyorum beş vakit,
kollarımı birleştiriyorum...
gözlerimin önünden,
maziye bir dolmuş kalkar...
özlemle dolmuş,
sitemle dolmuş,
hüzünle dolmuş...
bir dolmuş ki,
yolcusunu alır almaz,
gözden kaybolmuş...
GÖZLER DE YALAN SÖYLERMİŞ
hani hep yanımda olacaktın,
hani bu aşk hiç bitmeyecekti?..
hani aramızdaki bağ çok sağlamdı,
hani hiçbir güç yetmeyecekti?..
ihmal ettiğim evimdi,
aksattığım işimdi...