“...eğer hayatı dolu dolu yaşamak istiyorsa, her zaman ödenecek bir bedel olduğunu da anlamıştı; bir kedinin ya da köpeğin bıraktığı pislik, şömineden kalan toz ve kül, enfes bir yemek hazırladıktan sonra geriye kalan dağınıklık...Hayatı basitleştirmek çok ayartıcıydı...”