‧₊˚♡ Bence Parkta, edebî hazzı sonuna kadar hissettiren bir kitap.
Bir hizmetçi kadın ile seyyar satıcı parkta karşılaşıp havadan sudan sohbet etmeye başlıyorlar. Fakat sohbet koyulaşıyor ve hepimizin yaralarına, umutlarına ve çaresizliklerine dokunuyor.
Kadın her türlü zorluğa katlanıyor, geçen zamana rağmen hayatının henüz başlamadığını zannediyor ve saf bir şekilde bir erkeğin çıkagelip onu kurtaracağını umut ediyor. Adam ise her şeyden vazgeçmiş. O gün karnını doyurmuşsa kendini mutlu sayıyor, yaşamaktan ve ümit etmekten korkuyor.
Ortak yanları ise dans etmeyi çok seviyor olmaları.
İki karakteri okuyor gibi değil de kafamın içinde tartışan iki benliğimi seyrediyor gibi hissettim kitap boyunca. Okuyanın kendisinden mutlaka bir şeyler bulacağı bir metin ortaya çıkarmış Duras. Tamamen diyalogdan oluşuyor ve öyle yalın, öyle naif, öyle düşündürücü ki... Tam ihtiyacım varken çıktı karşıma. Kısa bir kitabın, uzun ve derin bir sohbetin hasretini çekenlere tavsiyedir.
Not: Duras çok duyduğum bir yazar olsa da daha önce okumamıştım. Okumaya, Hiroshima Mon Amour filmini izledikten sonra karar verdim çünkü senaryosunda Duras'nın imzası var ve o filmin de diyaloglarını epey sevmiştim.