Tanıştığım kimi hastalar DKB'yi hastalık olarak değil de süperkahraman olmak gibi görürdü. Ben hep bunun içinden çıkmak isterdim. Ben sadece ben olmak istedim. Kimliklerimin arasında kendimi bulamazdım. Hepimiz bazı olaylardan yaralanarak çıkmış ve topu bir diğer kimliğe atarak kurtulmuş kişilerdik. Haliyle de birbirimize düşmandık. Birliğin ve dayanışmanın ne olduğunu bilmezdik. Bencillik yapıp şimdi kontrol bende derdik. Kimi zaman çocuk kimi zaman alkolik kimi zaman da öfke saçan bir canavardık. Kendinden ne kadar uzaklaşırsan, alterler daha fazla kontrol sahibiydi. Kendimi tanımayı, sevmeyi ve nelerden hoşlandığımı öğrenmeye adamıştım. Şimdi tek kişi olmanın nasıl olduğunu anlıyorum, öğreniyorum. Bu kitap kimliklerimle barışmamı ve birlik bilincine inanmamı sağlamıştı. Ufacık bir sandalda 15 kişilik bir denge oyunuydu. Biri düşerse hepimiz düşerdik. Biz de birbirimizi sevdik.
