About
1959'da Van'da doğdu. İlk, orta ve lise öğrenimini Adana'da yaptı. 1980 yılında Eskişehir Eğitim Enstitüsü Türkçe bölümünden mezun oldu. 1982 yılında Sakarya Atatürk Lisesi'nde öğretmenliğe başladı. Daha sonraki yıllarda sırasıyla Adapazarı Kazımpaşa Ortaokulunda, Adana Baraj Lisesinde Türkçe ve Türk Dili ve Edebiyatı öğretmenliği yaptı. Adana Seyhan Mehmet Kemal Tuncel Lisesine 1987 yılında kurucu müdür olarak atandı. 1992'nin sonuna kadar bu görevi 1993-1995 yıllarında İtalya’nın Trieste şehrinde Yabancı Diller Türkçe okutmanlığı görevini yürüttü. Dönüşte ÇEAŞ Anadolu Lisesinde Edebiyat öğretmenliği, şimdide Adana ilhan Atış Anadolu Lisesi'nde Edebiyat öğretmeni olarak görev yapmaktadır. Evli ve iki çocuk babasıdır.
Title:
Türk Yazar, Edebiyat Öğretmeni
Birth:
Van, Türkiye, 1959
Readers
18 readers liked.
78 readers read.
3 readers are reading.
13 readers will read.
Quotes
"ne Amerika ne Rusya ne de Çin, her şey Türk'e göre, Türk için"
Sayfa 80Kitabı okudu
"Kahpe ellerin kahpe kurşunları yakamızı bir türlü bırakmıyordu."
"Takvim dediğin koparılarak bitirilirmiş, zamân dediğin su gibi akıp gidermiş."
Sayfa 91Kitabı okudu
"....bir gün mutlaka yeniden karşılaşacağımıza inandığımız halde, bir gül daha soldu, bir yıldız daha kaydı, bir tel daha koptu diyorduk."
Sayfa 72Kitabı okudu
Uyanıyorum birden
Coşuyor haykırıyorum;
İstiyorum o ülkeleri!..
Ural'ları, Altay'ları
Türkistan'ı
Türkeli'ni, Buhara'yı
Semerkant'ı
Sayfa 37Kitabı okudu
Updates
Henüz kayıt yok
Comments and Reviews
Nedir bu P.K. 546...
Alparslan Türkeş'in izniyle Necdet Özkaya tarafından kurulan Adana Kültür Derneği'nin posta kutusudur.
"Ey! PTT'nin en haysiyetli, en şahsiyetli, en karakterli ve en şerefli posta kutusu!" (Kitap tanıtımından)
Alparslan Türkeş, H. Nihal Atsız ve onlarca ülkücünün mektuplarını, özlemlerini, hatıralarını kucaklamış nasıl şerefli olmasın!
Sayın M. Hayati Özkaya anılarını kaleme almış, mektuplarını yayınlamış. 1970'li yılların siyasi ortamını, toplum yapısını gözler önüne sermiş.
Ülkücü şehit olan ağabeyi Yavuz Özkaya, kardeşinin şehit olduğu saldırıda bir gözünü kaybedip gazi olan Oğuz Özkaya ve o dönemde ki Adana'da yaşayan kutlu neslin hikâyesi...
Onlarca ülkücü şehidi okurken nasıl daralmaz insanın göğüs kafesi...
İhtilâl görmedik diye mi bu rehavet?
Zindanlarda çürümediği için mi çürük kalplerimiz?
Ne olduğunu söylemeye utanan bir nesil mi var?
Yoksa daha da vahimi ne olduğunu bilmeyen bir nesil mi?
Nerde bu 1970'lerin, 1980'lerin inanmış kutlu nesli? Nerdesiniz?
Bir zamanlar Atsız'ın dediği gibi ben haykırıyorum, sen de "Haykır"...
Kitap Şuuru
