Mehmet Şirin Bulğa Sözleri ve Alıntıları
Mehmet Şirin Bulğa sözleri ve alıntılarını, Mehmet Şirin Bulğa kitap alıntılarını, Mehmet Şirin Bulğa en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Düşmeyecek
Işığın zaferi mutlaktır ve ışık karanlığı kâinatın en karanlık yerine bir daha kurtulmamak üzere hapsedecek.
Sayfa 27Kitabı okudu
Öyle anlar vardır ki kese kese, çil çil altınlara mukabil ölümü satın almak mümkün olmuyor.
Sayfa 31Kitabı okudu
Ne tuhaf! Her nedense aşk ile ölüm beraber anılırdı hep. Ölüm tükenişti, ötesi olmayan son duraktı. Oysa aşk için yasam zorunluydu. O halde neden ikisi ikiz kardeşmiş gibi beraber anılırdı? Galiba aşık olunca, insan aklını yitiriyordu.
Bu gereksiz acıma duygusundan kurtulmalıydı. Acımak acizlikti ve ağalığa yakışmazdı. Bir kere şefkate yol vermeye gör, ondan sonra gel ki durumu toparlayasın.
Kürt geleneklerine göre, kendisine sığınan biri ya da birileri babasının kanlısı da olsa geri çevrilmez, can pahasına da olsa korunurdu.
Evleri viran olasıcalar, hele bizim o çatışmayla ve rütbelinin ölümüyle ne alakamız var? O rütbeliyi biz mi öldürdük? Evlerinize cehennem ateşi düşesiceler, zaten biz fakirlikten fukaralıktan inliyoruz. Biz bu fukara halimizle nereye gideceğiz? Dilerim ki buna sebep olanların bedenlerini iltihap acısı sarar, efratlarına Halep virüsü bulaşır.
Halil bana dedi ki,
-Anne! Bu savaş öyle sıradan bir savaş değil. Bu savaş, aydınlığın ve karanlığın, güzelliğin ve çirkinliğin, hakikatin ve yalanın, kahramanlığın ve kalleşliğin, iyilik ve kötülüğün savaşıdır. Bu savaş insanlık için ölüm kalım savaşıdır.
Dünya var olalı beri insanlar arasında bir kavga hep vardı. En vahşi kabilelerin arasında yaşanan savaşlarda bile kadınlara, çocuklara ve savunmasız insanlara dokunulmazdi.
Düşmanlığın bile bir usulü, bir töresi, bir geleneği vardı.
Söz insandan önce vardı. Insan varolduktan sonra ona bahşedilen en büyük hususiyetlerden biriydi. Söz söyleme ve söz verme imtiyazı tabiatta sadece insanda vardı. Sözü bilen tek varlık insan olduğu gibi, sözünü tutmayan, sözünde durmayan, sözünü unutan ve sözünü inkar eden tek varlık da insandı. Söz için öncelik de , ikrar da, inkar da insandaydı.