Duygusal mükemmelliyetçiliğin egemen olduğu ve duyguların olumlu olarak iki aşırı üç bağlamında değerlendirildiği bu dünyada insanların yanlızca "iyi hissetme peşinde olmaları anlaşılır bir tutum olarak değerlendirebilir. Ne var ki, yaşam yalnızca "iyi" olanı değil, "tüm" duyguları hissedebilmekle ilgili bir yolculuktur.
Acı kontrolün olmadığı bir dünyada kaçınılmazdır. Ama acıdan çok daha önemli bir şey vardır ki, o da acı çekmeye değer, bir yaşam öyküsü oluşturabilmektir.