Hakkında
1967 yılında İstanbul'da doğdu. İTÜ Türk Musikisi Devlet Konservauarı'nın Temel Bilimler Bölümü'nden 1989 yılında mezun oldu. Lisans üstü eğitimini de aynı üniversitede tamamladı. Anadolu ve Trakya'da yaptığı alan araştırmalarında 1400 civarında halk ezgisi derledi. Çeşitli ansiklopedi, yıllık ve dergilerde makaleleri yayımlandı. Yurt içinde ve yurt dışında etnomüzikoloji ile ilgili toplantılarda bildiriler sundu. Hollanda, Almanya, Belçika ve Fransa'da Türk müziği ve Ortadoğu müziğine ilişkin konferanslar verdi. 1989-1991 yılları arasında İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarı Halk Müziği Topluluğu'nda bağlama sanatçısı olarak görev yaptı. 1990-1996 yılları arasında İTÜ Türk Musikisi Devlet Konservatuarı'nda ve İzmit Belediye Konservatuarı'nda halk müziği ile ilgili dersler verdi. 1994 yılında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Devlet Konservatuarı Müzikoloji Bölümü'nde öğretim görevlisi olarak göreve başladı. Halen aynı bölümde Türk ve dünya müzikleri hakkında kuramsal dersler vermektedir. Gaziantep Türküleri (1995) ve Alevi Bektaşi Müziğinde Deyişler (1997) adlı yayımlanmış iki kitabı vardır. Ayrıca "Arşiv Serisi" adı altında topladığı çeşitli müzik türlerini içeren yirmiden fazla yayımlanmış CD/Kitap çalışması bulunmaktadır.
Unvan:
Yazar
Doğum:
1967
Okurlar
3 okur okudu.
1 okur okuyor.
4 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Ben bir konsol yaptırdım
Konya ustalarına
Doktor ilaç vermiyor
Sevda hastalarına
Sayfa 57 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
Kırmızıyı severler
Birbirini överler
Romanlar böyledirler
Çalgısız yaşayamaz ölürler
İlle de Roman olsun
İster çamurdan olsun
O da Allah kuludur
Her kim olursa olsun
Sayfa 64 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
Loçosta vay laçosta vay
Yanlarım ağrıyor laçosta vay
Bizim maalle aşağıki maalle
Sizin maalle gogocu maalle
Sayfa 233 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
Gönül aşkıyla göz yaşı dökmekten usandım artık..müzeyyen senar..
Çingeneler Türkiye'nin batı kesimlerinden başlayarak Avrupa'nın hemen her yerinde kendilerine ortak bir isim olarak, Rom, Roma, Roman veya Romni demeyi tercih ederler. Türkiye'de yaşayan çingenelerin de bulundukları yörelere göre değişen isimleri vardır. Anadolu'da ve Ege sahillerinde yaşayanların: Cingân, Çingâne, Manuş, Mıtrıp, Poşa, Karaçi, Beyzade, Elekçi, Geygel, Cono, Gurbet, Abdal; İstanbul ve çevresindekilerin ise: Kıptî, Roman, Pırpırı, Karaoğlan,Todi, Mango gibi isimler aldıkları görülür.
Sayfa 13 - Pan YayıncılıkKitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok