Dostoyevski -paradoksal bir ifadeyle- düşüncelerle değil bakış açılarıyla, bilinçlerle, seslerle düşünmüştür. Her düşünceyi bütün insanın onda ifade edileceği ve ses vermeye başlayacağı bir şekilde algılamaya çalışmıştır; yoğunlaşmış bir biçimde Dostoyevski'nin dünya görüşü a'dan z'ye tümüyle budur.