Susa kalmanın sözlenmiş haliydi şiir
Avaz avaz susmadı mı nice şair
Ömrüne sarılıp ağlamak gibi
En asi söz yangınıydı
Dağlar düşerdi denizlere alaz alaz
Taşardı da deniz hasreti andırırdı
Arasında kalırdım gel gitlerin
Başlangıca uzak ölüme yakın
Nüshası yok bu ömrün bilirim
Ben, gözlerinde uzayan ömrü sevdim
Ben zamanı çoğaltan gülüşünü sevdim
Bir seni, bir de yurdumu bildim
Ben yurdumu yüreğinde sevdim