İşte insan, hem kendi nefsinden hem de kainatta tekamül eden bu vazifeyi, bu gidişi okumakla- bilmekle mükelleftir. Nereden nereye? Kimden kime? Bu fıtri bir okumadır ve gereklidir. Çünkü insan okuduğu her şeyden tebliğ edilenin, Alemlerin Rabbi'ne iman olduğunu görecek, On'dan Ona gitmekten başka bir yol takip edemeyeceğini anlayacaktır..
Bu yüzden "Oku" emri güneşin doğuşu gibiydi.
Yeni bir gün, yeni bir dünya, yeni bir insan doğacak veya kıyamete kadar Bu ilk emir ilk vazife insanlığın biricik kurtarıcı ilhamı olacaktır.
"Aşk insanın kendine yenilmesidir' diyordu şair, 've aşığın canı bu yenilginin meydanıdır'.
Aşık yenilgisinden büyük acılar çeker ve bir başka kalpte kendine zafer arar.
Kendi kalbimi sevgilinin kalbine taşır; sevgilinin kalbi aşığın kendini zafer üzre gördüğü aynadır..."
Ben dua kapısında, üzerindeki külleri savura savura gâh Belkıs'a haber uçuran Hüdhüd'den , gâh İbrahim'e gül yetiştiren meleklerden imdat diliyorum bu gece.