Karakoç’a göre, insanın bahtsızlığının temel sebebi, bütün fevkaladeliklerin karışımından bir aleladelik duygusu çıkarmasıdır. Hayatı, olağan gibi algıladığımız harikalarla dolu bir sergi gibi sunan Tanrı, sürekli olağanüstüne dikkat etmemizi istemektedir. Çünkü insan hilkatin harikuladeliklerinden beslenmezse ruhu kısa zamanda pörsüyecektir.