Hakkında
Murat Baç 1964 yılında dünyaya geldi. Turhal, Şenyurt ve Ankara'da öğrenim gördü. Orta Doğu Teknik Üniversitesi Elektrik-Elektronik Mühendisiliği bölümünü bitirdi (1990). Aynı üniversitenin Felsefe Bölümü'nde yüksek lisansını tamamladı (1994). Felsefe doktorasını Kanada'da Alberta Üniversitesi Felsefe Bölümü'nden aldı (2001). Doktora sonrası çalışmasını ise gene aynı ülkedeki Dalhousie Üniversitesi'nin Felsefe Bölümü'nde gerçekleştirdi (2001-2003). 2010-2011 yılları arasında ise Barselona Üniversitesi'nin Felsefe Bölümü'nün LOGOS (kelam) adlı çalışma grubuna iştirak etti.
Murat Baç şiir ve edebiyatla yakından ilgilenmekte ve yapıtlar vermektedir. Çok sayıda akademik yayını da olan Murat Baç, felsefe alanındaki çalışmalarına sonsuzun nerede olduğunu (nesnel anlamda) merak ederek başladı. İlkokul yıllarını bir Anadolu ilçesinde (Turhal) yüksek tavanlı eski bir evde geçirdi. Yeni ile eskinin iç içe geçtiği bu yaşantı onu, geçmiş, şimdi ve gelecek arasında zamansal, dolayısıyla kavramsal ve felsefi bir bağ olduğu düşüncesine götürdü. İleriki yıllarında aldığı felsefe eğitimiyle pekişen bu düşüncesi, onun metafizik ve epistemolojiye yönelmesinin başlıca nedeni oldu.
Şiir ve edebiyatın yanı sıra, akademik yaşamında Epistemoloji, metafizik, metafelsefe, fenomenoloji ve dinginlik, ölümün metafiziği konularıyla ilgilenen Murat Baç halen Boğaziçi Üniversitesi Felsefe Bölümü'nde profesör.
Murat Baç, 2012 yılında yayınlanan Kaos Kelam Hijyen Şiddet adlı kitabında, felsefe öğrenciliğinin önemli bir kısmını kapsayan Kanada deneyiminin onu götürdüğü ontoloji kuramını anlatmaktadır.
Unvan:
Türk Felsefeci, Yazar, Şair, Çevirmen, Akademisyen
Doğum:
Trabzon, Türkiye, 1964
Okurlar
1 okur beğendi.
13 okur okudu.
5 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Berkeley’e göre, zihinden tamamen bağımsız bir madde veya nesne düşüncesi kabul edilemez. Algıladığımız nesnelerin algılanmamış (veya “asıl”) hâllerinin nasıl olduğunu kafamızda canlandıramayız. Algı, ister istemez, kendisini algılanan nesneye katar. Maddesel dünyanın nesnelerinin zihinden tamamen bağımsız olduğunu ilan edip, ardından zihnimizi kullanarak o nesnelerin fiziksel olarak (yani, “gerçekten”, “kendi içlerinde”) nasıl olduklarından söz etmek, Berkeleyci bir açıdan bakıldığında, çok tutarlı bir yaklaşım değildir. Eğer zihnimizi kullanarak zihinsellikten etkilenmeden var olan maddesel bir gerçekliği açıklamaya veya betimlemeye kalkarsak, “madde” dediğimiz şey nesnelliğini bütünüyle kaybetmez mi? Daha önemlisi, eğer Berkeley haklıysa, maddesel olan varlıkları her tasarlayışımızda zihinselliğin işin içine girdiğini ve “maddesel” olanın epistemolojik anlamda elimizden kaçtığını kabul etmemiz gerekmez mi?
Sayfa 160 - Anadolu Üniversitesi YayınlarıKitabı okudu
İronik insanlar sarsın etrafımızı
Rorty’nin kullandığı hâliyle ise, ‘ironi’ deyimi farklı bir içerik kazanır. “İronik birey” büyük sorulara nihai yanıtlar bulma merakını hafife alan kişidir. İroni yapmak felsefede Sokrates’in uyguladığı sorgulayıcı yönteme geri dönmektir. Bu anlamda, “ironi” kavramı ile yakın ilişki içinde olan bir diğer kavram da “olumsallık”tır. Olumsallık, felsefi olarak, “zorunluluk” veya “mutlaklık” kavramının tersini ifade eder. İronik ve olumsalcı insanlar düşünsel açıdan yolda olmayı ve düşünsel maceralarına devam ederek yaşamayı tercih ederler. Bu yaklaşımı benimseyen kişiler, kendi inanç sistemlerinin doğruya veya hakikate karşılık geldiğini değil, farklı bakış açılarından dünyaya bakabilmenin düşünsel bir meziyet olduğunu düşünürler. İronik kişiler, metafiziksel hedeflerden uzaklaşarak bağlamsal durumları dikkate alırlar. Kısaca söylemek gerekirse, “düşünsel ironi”, felsefenin geleneksel sorularından ve evrensel meraklarından uzaklaşmak anlamına gelir.
Sayfa 251 - Anadolu Üniversitesi YayınlarıKitabı okudu
Gerçeklik nedir?
Biz yaşama genel olarak insan merkezli bir şekilde bakmaya eğilimliyiz. Evcil hayvanların aynı bizim gibi “sevdiklerini” veya “nefret ettiklerini” düşünürüz. Dahası, köpeğimiz bir nesneye bakarken algıladığı şeyin bizim algımızdan farklı olabileceğini düşünmeyiz. Elbette bir köpeğin algı sistemi insanlarınkinden çok farklı olmayabilir ancak
Sayfa 115 - Anadolu Üniversitesi YayınlarıKitabı okudu
HUME VE NEDENSELLİK
Biz dünyadaki etki-tepki çiftlerini izlediğimiz zaman, evrenin yapısına ilişkin metafizik kimlikte ve kesinlik içeren bir bilgi edinmiş olur muyuz? Örneğin, “eli ateşe uzatma”nın bir neden ve “elin yanması”nın sonuç olduğu nedensel bir zincir düşünelim. Benim öznel algılarım açısından bakıldığında, bu örnekteki nedenselliğin zorunlu olduğunu
Sayfa 96 - Anadolu Üniversitesi YayınlarıKitabı okudu
Görüngücülük
Hume’cu perspektife göre biz, bir anlamda, algısal deneyimden gelen görüntülerin oluşturduğu zihinsel bir sinema perdesini izleyen seyircilere benzeriz. Algı sırasında zihnimizde yeşil bir elmanın görüntüsü oluştuğunda, bu görüntünün zihnin dışında bir nesneden kaynaklandığını düşünmeye eğilimli olmamız anlaşılır bir durumdur. Ancak bu, Hume’a göre, metafizik nitelikte bir varsayımdır. Bizim zihinsel verilerin (idea’ların) düzeyini aşarak varlık alanında ne olup bittiğini “görmemiz” akılcı bir tasarım değildir.
Sayfa 136 - Anadolu Üniversitesi YayınlarıKitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
