Fahr-i Kâinât (s.a.v) Efendimiz:
"Şayet dört kızım olsaydı da birer birer vefat etselerdi, birbiri ardınca hepsini de sana nikahlardım" buyurmuştur.
(Suyûti, Târīhu'l-hulefa, s. 153)
Doğrusu takva hayatı konusunda sınırlar çizmek ya da mertebeler belirlemek pek mümkün gözükmemektedir. Zira takvayı geliştiren, marifet, amel ve duygular kişiden kişiye değişiklik arz edebilir. Binaenaleyh her insanın takvalı ancak kendi gücü ve kulluk şuuru kadardır. Nitekim "Gücünüz yettiğince Allah'a karşı takva sahibi olun!" (Teğabün 64/16) ayeti de söz konusu durumu ifade etmektedir.
Amellerin en zoru şu dört haslettir:
1) Öfke anında karşındakini affetmek.
2) Darlık zamanında cömertlik yapmak.
3) Yalnızken ve tenhâlarda iffetli davranmak, günahtan korunmak.
4) Korktuğu veya menfaat beklediği kişiye karşı hakîkati söylemek.