Yaşıyorsak aynı gurbeti yaşıyor, kavuşuyorsak aynı sılaya kavuşuyorduk.
Sen orada grip olsan ben burada burnumu çekiyordum.
Sen orada azıcık üşüsen ben burada paltomun yakasını kaldırıyordum.
Bir yere geç kalsan sen orada, ben burada saatime bakıyordum.
Farzımuhal sen orada balkona çıksan benim burada başım dönüyordu.
Ama sen bilmiyordun, kimseler bilmiyordu.
(Mustafa Soyuer)
Beni tanımazlıktan geliyorsun öyle mi? Ben bunca hüzünlenirken sen rahat rahat sevinebiliyorsun öyle mi? İsmin nerede geçse ben, şerham şerham bölünürken sen fersah fersah bütünlüyorsun öyle mi?