Bütün yolların aynı berbat yere çıktığı bir dünyada olduğumuzu fark etmeksizin, bir tercih işkenceyle sonuçlanacakken diğerinin bizi kurtaracağı düşüncesiyle verdiğimiz kararlar beni hâlâ şaşırtıyor.
“Okulda okuduğum tarih kitaplarında “Ezidiler” yoktu ve Kürtler de devlete karşı tehdit olarak tasvir ediliyordu..Irak tarihini Iraklı Arap askerlerin ülkelerini ellerinden alacak kişilerle dövüştürüldüğü bir dizi savaş şeklinde okudum..Ülkemiz ve İngiliz kolonocileri kovup kralı deviren güçlü önderlerimizle gurur duymamızı amaçlayan kanlı bir tarihimiz vardı ama bende yarattığı etkisi ters oldu...Sonradan komşularımızın IŞIDE katılmalarının yada teroristler Ezidilere saldırırken bir şey yapmamalarının sebebinin bu kitaplar olduğunu düşündüm..Irak okulunda eğitim alan hiç kimse dinimizi korumaya hakkımız olduğunu düşünmez yada bitmeyen savaşı, kötü hatta tuhaf bulmazdı..Okuldaki daha ilk günümüzden itibaren bize şiddeti öğretmişlerdi...”