Hakkında
1956 yılında Mardin’de doğdu. İlk, ortaokul ve liseyi Mardin’de okudu. Beyazıt Maliye ve Muhasebe Yüksek Okulu’nu bitirdi. İlk yazı denemeleri mizah dergilerinde yayımlandı. (Sezai Solelli idaresindeki) Salata, (Oğuz ve Tekin Aral idaresindeki) Gırgır ve Fırt dergilerinden sonra, Kandemir Konduk’un kurduğu GÜM (Güldürü Üretim Merkezi) için yazı yazmaya başladı. Burada, Perran Kutman ve Müjdat Gezen’in radyo reklamları ile sahne show’ları için kısa metinler yazdı. Daha sonra kısa öyküler de yazmaya başladı. Bu öykülerden bir kısmı, Oluşum ve Sesimiz gibi edebiyat dergilerinde yayımlandı. 1995 yılında Mavi Radyo’da “Eski Kırkbeşlikler” ve “Bir Espresso, Bir Espresso Daha” adlı iki program yapmaya başladı.
Müzik üzerine amatörce sayılacak ilk yazıları, 70’lerin ortasında, Demokrat İzmir ve Bursa Hakimiyet gazetelerinde yayımlandı. 1997 yılında, Gazete Pazar’da ise düzenli olarak müzik üzerine yazmaya başladı. 1998 yılının sonbaharında bu gazeteden ayrılarak Radikal İki’ye geçti ve 2013’ün son aylarına kadar burada kaldı.
1998’de müzik piyasasındaki “single-remix-albüm” formülüne paralel giden iki kitabı, Çalıntı tarafından yayınlandı: Sabrina-The Remixes ve İmkansız Aşk Hikayeleri. Yazarın bu kitaplar dışında, Bak Bir Varmış Bir Yokmuş/Hafif Türk Pop Tarihi (İletişim), Eleştirmenin Günlüğü (Everest) ve Hür Doğdum Hür Yaşarım/Ajda Pekkan Kitabı (Everest) adlı üç kitabı daha bulunmakta. 2001 yılında tutulmaya başlanan bir müzik günlüğü olan Eleştirmenin Günlüğü, her bir yılı ayrı olmak üzere e-kitap olarak da yayımlandı.
Günümüzde Milliyet Sanat ve OT’a düzenli olarak yazan Dilmener’in Açık Radyo’daki “Dünya Dönüyor” ve muhtelif yerlerdeki “Eski 45’likler” DJ’liği de devam etmekte.
Unvan:
Yazar, Müzisyen
Doğum:
Mardin, 1956
Okurlar
2 okur beğendi.
41 okur okudu.
1 okur okuyor.
16 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
Kim demiş yalnızlık zor diye; aksine, gayet iyiydi. İki büyük Yeni devirdim ve "içme, yeter! " diyen tek ses bile işitmedim.
Sayfa 88Kitabı okudu
Sözde kriz kapıda deyip duruyorlardı. Güya üretim durmuş da her yer işten adam çıkarıyormuş filan; peki kardeşim, nasıl oluyor da herkes birden alışveriş kuyruğuna giriyordu?
Sayfa 56 - DkKitabı okudu
Kim demiş yalnızlık zor diye; aksine, gayet iyiydi. İki büyük Yeni devirdim ve “İçme, yeter!” diyen tek ses bile işitmedim.
Türk popunun ilk sponsor’luk macerası Coca Cola ile başlar. Coca Cola, 1968 yılında yapılan Topkapı Müzik Festivali’ne destek verir ve bunun karşılığında da, ana yarışma ile birlikte, bir de cıngıl yarışması düzenlenmesini ister. Emir yüksek yerden gelir, üstelik de ilk emirdir. Her şey ayarlanır, yarışılır edilir ve Selçuk Alagöz, Günnur Perin ve Kadri Ünalan ilk üçe kalır. İpi Selçuk Alagöz göğüsler; Kadri Ünalan ikinci, Günnur Perin ise üçüncü olmuştur. Ama en akılda kalan melodi Günnur Perin’inkidir. Diskotek dergisine göre, “Açıkhava’dan ayrılan dinleyicilerin dilinde hep bu melodi vardı…”
Selçuk Alagöz, birincilikten aldığı parayı afiyetle yemeye başlamışken, Ülkü Aker’in gönderttiği mahkeme celbi ile karşılaşır. Cıngıl’ın sözlerini yazan Ülkü Aker, yarışma öncesi ödülün %25’ini alması hususunda mutabık kalındığını söylemekte ve Selçuk Alagöz’ü bütün parayı kendisine saklamakla suçlamaktadır. Ülkü Aker’in “temennisi” barışmalarıdır ama, “bazı kişiler Selçuk ve Rana’ya menfi tesir ederek” onları etkilemiştir. Böylelikle ilk sponsor maceramız mahkemede biter.
Sayfa 114Kitabı okudu
Bu işler de böyleydi demek ki; şarkıyı ilk sizin bulmuş, sizin söylemiş olmanız her şeyin yolunda gideceği anlamına gelmiyordu, sizin plak olduğu yerde tozlanırken, aynı şarkı ile bir başkası listelerin tepesine kurulabiliyordu. 'Pop', biraz da bu demekti ve tek başına şarkının iyi ya da sağlam olması, çoğu kere, hiçbir işe yaramıyordu.
Sayfa 101Kitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
