Tatlı bir esinti ile kuru sıcaklara götüren, dilini ayrı olayların akışını ayrı sevdiğim bir kitap oldu. Belki de masal okumayı özlediğim bir dönemdeydim. Ölümsüz aile alt metninde çok derin anlamların yatan bir masal değil bana kalırsa yine de yaşam, ölüm, yaşam döngüsüne çok güzel değinmiş. Ölümsüzlük suyundan içen bir aileyi anlatıyor bize. Angus, Jesse, Mae ve Miles. Tak ailesi, on yaşında küçük bir kız çocuğuna açar sırlarını ilk kez. Bitmek bilmeyen yaşam öykülerinden, zorluklarından bahsederler. Biz yalnızca varız, burdayız, yol kenarındaki taşlar gibi derler. Yol kenarındakı taşlara dönmemeli, dostlar edinmeli insan. Bir de sarı takım elbiseli yabancılara dikkat etmeli. Tüm bunların yanında hepimiz Winnie kadar şanslı olacağı serüvenler ve ağustos günleri diliyorum.
Masallardan uzak kalmayacağımız günlere...
