Natalio Grueso Quotes
You can find Natalio Grueso quotes, Natalio Grueso book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
"Neyin var?"
“Bilmem, bir tuhafım, fazla ciddiye alma sen ama sanki bugün yaşamak gelmiyor içimden.”
Çünkü büyürken hayatın ne olduğunu öğrenmiş…
Sayfa 46
Hiç kimse benim kadar iyi bilemez yalnızlığı.
Sayfa 7Kitabı okuyor
"Lütfen burada kal,
Beni asla bırakma.
Asla"
“Hiç kimse benim kadar iyi bilemez yalnızlığı. Hiç kimse. Ne uzun kış gecelerinde yatakta yanında bir çift soğuk ayak bulunmasının ne demek olduğunu hiç bilmeyenler. Ne saçlarını sabunlayan şefkatli parmakları hiç tanımamış olanlar. Ne parkta kimsenin oynamak istemediği şişman çocuk. Ne yazın kız arkadaşı olmadığından köy kütüphanesindeki de bütün kitapları okumuş sivilceli, gözlüklü ergen. Hiç kimse bilemez…
Üç kızından birinin Noel'de onu ziyarete gelmesini umarak huzurevinde salyalarını temizleyen büyükbaba da. Hiç kimse bilemez.
Yabancı bir okyanusun ortasında tahtaya tutunmuş kazazede de, ölüm hücresinde bir başına idamını bekleyen mahkúm da. Hiç kimse bilemez.”
Sayfa 7 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
"Hepimiz bir çıkarımız
olduğunda, bir fayda sağlayabileceğimiz durumda karşımızdakinin duygularıyla oynarız. Lanet bencillikten, zevkten,
güçten, paradan başka kural falan yok."
Sayfa 99
“Ne hüzünlü hayatmış seninki, dostum.”
Konuşmak neden bedava bilmiyorum, insanların ağzından ne çok kötülük ve saçmalık akıyor.
Sayfa 56Kitabı okudu
Belki de bizim zamanımızın en büyük
kötülüğü de budur, herkes her şeyi yargılamaya hakkı olduğunu, olayları
hiç bilmeden fikir beyan edebileceğini zanneder; tıpkı küstah bir denizcinin
altında ne olduğunu bilmeden buzdağını küçümsemesi gibi.
Sayfa 118Kitabı okudu
Bana da çok ağır geliyor.
“İnsan bir başına olduğuna, dünyadaki en yalnız ve mutsuz varlık olduğuna, konu yalnızlığa gelince kimsenin onunla aşık atamayacağına inanır ve birden biri girer hayatına, onunla sadece birkaç saat geçirmiş olsan da âşık olmuşsundur, sonra o gider, sonsuza dek kaybolur ve onu bir daha göremeyecek, bir daha okşayıp sarıla-mayacak olma çaresizliğiyle baş başa bırakır seni, işte o an eski yalnızlığının ve acının aşılabilir olduğunu, acı çekmenin sınırı olmadığını, insanoğlunun kötülüğünün sınırı olmadığını, şiddetin ölçüsü olmadığını fark edersin. Bunların hepsi bana çok ağır geliyor, Ricardo, daha fazla dayanamıyorum.”
“Dudakların, en mutlu anlarımı yazdığım günlüktür.”
Yalnızlığa yenilmemek için, sık sık hayaller kurulur; ama aslında neyin hayalini kurarsan kur, yalnızlık her hayalin sonudur..
Hiç kimse benim kadar iyi bilemez yalnızlığı. Hiç kimse.
Bazen hafızanın ağırlığı dayanılmazdır ve mutlu anılarının mı yoksa mutsuz anılarının mı daha çok içini acıttığını bilmeyen herkes hüzünlenir.
Sayfa 123
“Bilmem, bir tuhafım, fazla ciddiye alma sen ama sanki bugün yaşamak gelmiyor içimden.”