Vakıflar yöneticiye bu imkanı sağlayacak yapıdadır. Vakıfların bu özelliğinden yararlanan Osmanlılar; yapı itibariyle devlet, babadan oğula geçen bir saltanatı sitemiyle idare edilmesine karşılık; başta padişah, kadın sultan ve paşalar olmak üzere her kademedeki yöneticiler toplum yararına kurdukları vakıflarla devlet-vatandaş irtibatını temin ederek, geniş kütlelerin yönetime bağlılıklarını sağlamayı başarmışlardır.