Hadis araştırmacısı. İlk ve ortaöğrenimini memleketinde, yükseköğrenimini İstanbul Yüksek
İslâm Enstitüsünde tamamladı (1969). Aynı yıldan itibaren Erzurum İmam Hatip Lisesinde üç yıl meslek dersleri öğretmenliği
yaptı. Askerlik sonrası mesleğini iki yıl da Edirne’de sürdürdü. 1974’te İzmir Yüksek İslâm Enstitüsü Arap dili ve edebiyatı
asistanlığına atandı. AÜ İlahiyat Fakültesi Hadis Anabilim Dalındaki doktora tezini 1976’da, Arap Dili ve Edebiyatı tezini de
1977’de tamamlayarak aynı enstitüye hadis ve Arap dili ve edebiyatı öğretim üyesi oldu. 1982’de Enstitünün İlâhiyat
Fakültesine dönüştürülmesinden sonra, 1983’te yardımcı doçent, 1989’da doçent, 1996 yılında da profesör oldu.
Makalelerini 1987 yılından itibaren DEÜ İlâhiyat Fakültesi Dergisi, Diyanet Dergisi, Merve Dergisi, The İslâmic Quarterly
(Londra) dergilerinde yayımladı. Çalışma alanında düzenlenen sempozyumlara katılarak tebliğler sundu. TDV Ansiklopedisi’ne
maddeler yazdı.
Saadetin baş şartı, kendinden başkasını sevebilmek kabiliyetidir. İçimizdeki sevginin dışarıya yansıması, bizi de sevilecek kimselerden yapar. Başkasını sevmeyen, aslında kendisini de sevmiyor demektir.