-geçip giden her ânın ayrı bir hikâye dokuduğu bu yerde-
suskunluğu ne zaman bozulacak?
bu fesat topraktan ari bir yıldız
vermeyecek mi aydınlığını
bu zifiri geceye?
Canım bu yüzden sıkkın işte.
Karanlıkta öldürüyorlar vakitlerini köy evinde misafirler;
geçiriyorlar günlerini ımızganarak:
bazı uykulu insanlar
bazı nadan insanlar
bazı sıradan insanlar
sızıyor geceye mehtap
parlıyor ateş böcekleri
oysa yetmiyor bunlar bir an bile uyandırmaya kimseyi
onların bu vurdumduymaz uykusu
uykumdan ediyor beni.