sızıyor geceye mehtap
parlıyor ateş böcekleri
oysa yetmiyor bunlar bir an bile uyandırmaya kimseyi
onların bu vurdumduymaz uykusu
uykumdan ediyor beni.
"Sonsuzca mutsuzum. Günlerce kimseyi görmediğim oluyor. Kendimle aramdaki kapıyı kapadım. Depresyondan kurtulamyorum. İnzivadayken pişmanlık dugusu daha sık yokluyor beni. Sanki göğsümden ağaçlar boy veriyor. Serçeler ve toygarlar kafatasımın içinde şarkılar söylüyor. Yazmak benim için bir zorunluluk ama çok ender şiir yazabiliyorum.
Feryadım düğümlenirse eğer boğazımda ve eğer duyarsanız yine de bilin ki bu feryat hem sizin derdinizedir hem kendiminkine.
feryat ediyorum !
FERYAT EDİYORUM !
Acaba doğanın bize musallat ettiği özlemi ve gözyaşını, gülümseyişle ve sevinçle değiştirebilir miyiz? Millet beni benden habersiz takdir ediyor. Bir asır gibi geçiyor bu yıllar. Bundan daha açık düşman mı olur?