About
Çocukken yazarların kendi yazdıkları kitabı resimlediğini sanan Nur Dombaycı; oynadığı “öğretmencilik” oyununda kendi yazdığı hikâyeleri resimlemekle çizerliğe başladı. Büyüyüp, bir çok yayınevi ile çizer olarak çalıştıktan sonra, Küçük Hanımlar Mutfağa adlı 5 kitaplık serisini hem yazıp hem çizerek, yazarlık yolundaki ilk adımını da attı. Üniversitede Bilgisayar Programcılığı okumuş olsa da, hayali olan Türk dili ve Edebiyatı bölümünü okumaya başlayan Nur Dombaycı; hayal kurmayı, okumayı, öğrenmeyi, yazmayı, çizmeyi ve çocukları çok seviyor...
Title:
Çocuk Kitabı Yazarı
Readers
24 readers liked.
444 readers read.
5 readers are reading.
92 readers will read.
1 readers left half.
Books
Saçaklı Kız’ın Pasaklı Günlüğü
8.8/10
Saçaklı Kızın Pasaklı Günlüğü ...
9.8/10
Asık Suratlı Çocuk
8.9/10
Asık Suratlı Çocuk 2
9.5/10
Mucit Torunu Olmak Kolay Değil
9.6/10
Çiçek Coşturan İksiri
8.5/10
Mucit Torunu Olmak Kolay Değil
9/10
Mucit Torunu Olmak Kolay Değil
8.7/10
Şeker Canavarı
8/10
Mucit Torunu Olmak Kolay Değil
8.3/10
Ramazan Çocukları
9.5/10
Hacker Nine
10/10
Sanat Etkinliklerim
0/10
Küçük Hanımlar Mutfağa - Apera...
0/10
Küçük Hanımlar Mutfağa - Çorba...
0/10
Küçük Hanımlar Mutfağa - Salat...
0/10
Küçük Hanımlar Mutfağa - Yemek...
0/10
Küçük Hanımlar Mutfağa - Tatlı...
0/10
Harika Fikirler
0/10
Geri Dönüşüm Etkinlikleri
0/10
Saçaklı Kızın Pasaklı Günlüğü ...
10/10
Çevre Etkinliklerim
0/10
Kuklalar Maskeler
0/10
Quotes
Ahahahah :))
İlk tanışmamız baya "dişli" olmuş. Hakikaten! Bizi, uslu uslu oynuyoruz diye sadece iki saniyecik yalnız bırakmışlar ve o anda kolunu "Haartt!" diye ısırmışım.
Yapmayalım böyle şakalar :D
İsmail cin gibi bakan gözleriyle karşımıza dikildi. "Koşun koşun! Ana sınıfından çığlık sesleri geliyor, sanırım başları belada. Onları kurtarmalıyız!!!" dedi.
Durur muyuz? Koşarak alt kata , ana sınıfının kapısının önüne geldik. Birbirimize anlık bir bakış atıp daldık içeri!
Sessiz sessiz boyama yapan minikler, bomba etkisi yaratan girişimizle neredeyse akıllarını kaçırıyorlardı! Hehheee!
Çığlıklar atarak öğretmenlerinin yanına koşmaya çalışan , ağlayan, bas bas bağıran minikler! Tam bir curcuna!
Arkamıza baktığımızda İsmail'in yerinde yeller esiyordu tabii... Çocuklar sakinleştirilince, üçümüz de kulaklarımızdan tutularak Müdür'ün odasında bulduk kendimizi. İsmail'i şikâyet edince , beş dakika sonra onu odaya getirdiler. Müdür:
- Yahu çocuğum, iki haftadır kendi çocuğumu gördüğümden daha çok gördüm seni. Niye arkadaşlarını kandırdın oğlum, diye bir güzel haşladı. Hepimiz kızgın kızgın yüzüne bakarken , o da çıkıp gamsız gamsız: "Eee, camdan atlayın desem atlayacaklar mı?" demez mi!
Bu defa müdür ona hiç kızmadan ( hatta bu mantıklı savunma karşısında ona hak vererek) bize baktı. Eh, biz de gülmeye başladık! Nasıl olduysa o zamandan sonra hep güldürdü bizi, hiç dibimizden ayrılmadı İsmail. Pek ayrılsın istemedik de hani!
Ama yine de annemi üzmeyeceğim.O zaten yeterince üzülmüş günlük.
Updates
Henüz kayıt yok
Comments and Reviews
