Nuran Buluş Gönderileri
Nuran Buluş kitaplarını, Nuran Buluş sözleri ve alıntılarını, Nuran Buluş yazarlarını, Nuran Buluş yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"...Hayat benim gibilere asla adil davranmayacak ve bende bunun bilincindeyim işte.
Adaleti kendim sağlıyorum. Kendi dünyamın adaleti için savaşıyorum ve her zaman savaşacağım.”
Sayfa 74 - Damla
“Senden bir şey isteyeceğim ama,” diyen Zeynep Hanım, gülmesini bastırmak istermişçesine alt dudağını ısırıp duruyordu. “Nasıl isteyeceğimi bilmiyorum.”
“Lütfen,” dedi Damla gözlerini kısarak. “Çekinmeyin.”
“Bu akşam bulaşıkçılardan biri rahatsızlanmış. Bizde son dakikada birini bulamadık. Aklıma bir tek sen geldin.”
“Anlıyorum…”
“Ama sakın yanlış anlama,” dedi Zeynep Hanım elini göğsüne götürerek. O kadar yüksek sesle konuşuyordu ki, çalışanların hepsi durmuş kendilerini izliyordu. “Oğlumun nişanlısını bedavaya çalıştıracak değilim. Ücretin neyse alacaksın tatlım.”
Etraftan gelen hayret nidalarını duyan Damla’nın gülümsemesi, gözlerine yansıyacak kadar genişledi.
“Yalnız, böyle son dakika işlerinde normal ücretimin iki katını alırım.”
Devasa büyüklükteki mutfakta, duyulan tek ses, ocaklardan birinin üzerinde cızırdayan yemeğin sesiydi. Zeynep Hanım da dâhil olmak üzere, herkes kendisine şoka uğramış gibi bakıyordu.
Sayfa 266Kitabı okudu
“Ravza kim?”
Kardeşinin şirin bir ses ve tatlı bir yüz ifadesiyle sorduğu bu soru karşısında bir anda tüm bedenindeki iradesi kayboldu genç adamın. İçi burkulurcasına bir acı duydu kalbinde. Ve yirmi dört yıldır ilk kez, gözleri doldu. “Sevdiğim kız!” dedi çaresiz bir sesle.
Beliz abisinin gözlerinin bir anda yaşardığını görünce, yaslandığı yerden doğruldu.
“Gerçekten mi?” dedi dikkatli bir sesle. “Çok mu seviyorsun?”
“Çok seviyorum!” diyen Üveys, bunu daha önceneden itiraf edemediğini bilmiyordu.
Sayfa 257Kitabı okudu
“Seviyor musun sende?”
“Evet abi,” diyen Yunus bir an bile tereddüt etmemişti.
Etrafı kaplayan sessizlikte, Beliz’in derin nefeslerinden başka bir şey duyulmuyordu.
“Gidip kendinize bir çift yüzük alın,” dedi Üveys.
Sonra da elinde olmadan gülümseyerek kollarını kaldırıp, hala kendisine sarılmış duran kız kardeşine sarıldı. “Allah sana sabır versin Yunus.”
Sayfa 254Kitabı okudu
“Kime aşık oldun Beliz?”
“Yunus’a…”
Abisinin öfkesine maruz kalacağını düşünen Beliz, onun bir anda kahkaha atmasına hiç hazırlıklı değildi. Ve abisini nadiren kahkaha atarken gördüğü için, bu onu iyice korkuttu.
“Bizim Yunus’a mı?” diye sordu Üveys gülmeye devam ederken.
“E… evet.”
“O da seni seviyor mu?”
Sayfa 252Kitabı okudu
“Aldattı beni!” diyen Ravza, bunu neden söylediğini bilmiyordu. Sadece ruhunu kemiren bu acıyı biriyle
paylaşmaya ihtiyacı vardı.
“Kim?”
“Damla.”
Üveys şaşkınlıkla başını aşağı doğru eğip, kızın zümrüt yeşili gözlerine baktı.
“Böyle şeyleri yadırgamam ben tabi…” dedi sesini her zamanki ifadesiz tonunda tutmak için elinden geleni yaparak. “Hayat senin, nasıl yaşamak istiyorsan öyle yaşayabilirsin.”
Ravza önce onun ne demek istediğini anlayamadı.
Ama anladığında da, hüzün gözyaşlarının altında bir ışık
parladı gözlerinde.
“Damla benim sevgilim değil!” dedi çocuksu, şaşkın
bir sesle.
“Çok şükür.”
Sayfa 112Kitabı okudu