Bütün duygularım öyle öksüz, öyle çaresiz. Ne kızgınlığımın muhatabı var, ne özlemimin, ne isyanımın. Kendi kendime dünyayı yakıp duruyorum. En çok da kandırılmış hissediyorum kendimi. Var oluşunun tatlı yanılsamasına tedbirsizce kapıldığım için. Keşke ortaklaşa inandığımız bir tanrımız olsaydı, sözleşseydik olur olmaz bir inancın uğrunda.