Oktay Akbal Posts
You can find Oktay Akbal books, Oktay Akbal quotes and quotes, Oktay Akbal authors, Oktay Akbal reviews and reviews on 1000Kitap.
İnsanoğlu, hele çağımızın insanı sorumsuz bir yaratıktı. Kopmuştu. Paramparçaydı. Çıkmazdaydı hep.
Sayfa 149 - Can
Aşk insan için bir teselli, bir avunmaydı. Ama boşuna bir avunma. Dipsiz, temelsiz, süreksiz.
Sayfa 148 - Can
E zateenn. Cinsellik aşktan bağımsızdır.
Kendini teslim eden bir kadına karşı her erkek böyle yapardı. Aşkla ilgili olan bir şey değildi. Bu vahşice bir istekti. O da aşk diye atıldığı serüvenin, uçurumun dibine vardığını biliyordu.
Sayfa 145 - Can
Ah, keşke
Perdeleri kapatıp odasında otursaydı. Kimseleri görmeseydi. Aşk, serüven, hayaller. Hepsini unutup basit bir kadın olsaydı.
Sayfa 144 - Can
Kocam varken başka bir erkeği sevmek, onunla olmak, onun olmak büyük suç. Bağışlanmaz bir şey. Ben de olsam ayıplardım bunu kim yapsa. Ancak kişi bazı duygularının içinde bocalarsa, çıkar yol bulamazsa ne yapardı? Suçtu insanoğlu için güzel olan ne varsa. Hepsi sınırlıydı. Hareketler, istekler, düşler bile. Oysaki, asıl suç, insan olmaktı. İnsan yaratılmaktı. İnsancıl güçsüzlüklere kendini kaptırmayı önleyememekti. Suç, insanoğlunun böyle yaratılmasındaydı. Kişi, bir an geliyordu, boş veriyordu her şeye. Bütün değer yargılarına arkasını çeviriyordu. Fazla incelemiyordu yaşamasını. Alışılmış düzenin dışına insandan üstün bir güç onu iteliyordu. Suç insan olmaktı. İnsan yaratılmaktı demek.
Sayfa 139 - Can
Her aşkta aşkın yer almadığı bir an vardı. Aşk, sevgi, dostluk, birbiri ardı sıra çekilip gider, kişiye bir hayvanlık içgüdüsü, insanlıkdışı bir atılış gelirdi. Hem gelmeliydi de. Gelmese olmazdı. Tadı kaçardı. Aşkın, uzayıp giden bir aşkın anlamı olamazdı.
Sayfa 133 - Can
Uzak mesafe ilişkileri kapatılsın
Boyuna bir insanı beklemekten bıkmış, yorulmuştu. Her an gelmesi, görülmesi beklenen bir insan için duyulan telaşı, heyecanı artık duymak istemiyordu.
Sayfa 132 - Can
Nedret kendini hiç suçlu duymuyordu. En hoş yönü de buydu. Ne kendi kocasına, ne Nuri'nin karısına, çocuklarına karşı... Ne de toplumun geleneklerine, göreneklerine, anlayışına. Toplumdan ona neydi? Bunca yıl toplumun baskılarına, göreneklerine, beğenisine uygun yaşamıştı. Adeta çekinmişti bunun dışına çıkmaktan. İlk defa ona karşı koyuyordu şimdi. Bu karşı koyuştan hoşlanıyordu. Bir çeşit kendini doyurmaktı bu. Geç de olsa, tadılmamış duyguları olanca coşkunluğuyla yaşamaktan gelen bir doyma, bir iç rahatlığı.
Sayfa 132 - Can
Benim olayları normalleştirme seviyesi
Hayat bunu gerektiriyordu. İnsan olmalarının sonucuydu bu. Bir kadınla, bir erkek arasındaki her münasebet sonsuza kadar böyle uzayıp gidemezdi ya!.. Bir bitiş noktası vardı.
Sayfa 131 - Can
Aşk nasıldı?
Gözü yeni açılan bir kör; tabiatı, insanı, eşyayı nasıl seyreder, nasıl acele yargılar verirse, o da öyleydi. Keşfi hem çok gerçek, hem de o kadar gerçekten uzak olabilirdi.
Sayfa 127 - Can