"...her insanın, içinde, yıkımının ve mutluluğunun gizil nedenlerini, tıpkı iskambil kâğıtları gibi karmakarışık bir halde taşıdığını düşünüyordu. ... insanların, diyordu, iki tür eğimi vardır: Kimilerinde eğim öyle hafiftir ki, sular, kaynağı nerede olursa olsun, dingin, sessiz bir akış tutturur. Kimilerindeyse, en küçük bir yağmur, önündeki her şeyi sürükleyip götüren sellere yol açar."