Son bir söz söyleme hakkı verseler bana,bulutlar pembe olsun,derdim. Ne bileyim neden. Hoş olurdu işte. Gökyüzü de sarı olsun. Limonlu ve çilekli dondurmlara benzesin bütün dünya. Hem belki sen beni hatırlarsan kar da yağar bu akşam.
'bana artık sahi bir cevap ver
Hükümetler dağlarda olsa idi
Platolar bize ne ifade ederdi?
Fırıncılar ekmeği seven birkaç adam olsaydı
Ara ara ibadethaneler kursaydik
Şiirler herkesin kendi cekmecesinde dursaydi,
Şiir falan yazmasaydik ne gerek vardı?
Bu kitap büyük psikiyatrik gözlemler, ağır ontolojik-felsefi çıkarımlar içermiyor. Bu kitap şiir yazmayı ve okumayı çok seven bir gencin, çocukluğundan kalma bütün anılarını çürümeye bırakırken yaptığı gözlemler ve hissettiği bütün duyguları unutmama çabası. Bu kitap, bir gencin babasını anlatmaya çalışması. Annesinin eline yabancılaşması, sokakta insanlara çarpması, hiçbir zaman önemli bir insan olmayışı ve ayakkabı bağlamayı anlayamaması.
Elinizde tuttuğunuz bu eser ömrümün sonuna kadar bu zamanları, bu gözden gözlemleyen bir çocuğun anıları olarak kalacak.
Zaman geçtikçe özlediğimiz ve anlam veremediğimiz geçmiş kavramı, şiirle ve felsefe alt yapısı taşıyan gözlemle sarsıcı bir gerçekliğe dönüşüyor.
Bu denli büyük gelişmeler olan 21. yüzyılda, modern insanın çıkmazı ve topluma karışmaya çalışan bir gencin gözlemleri, gelecek dünyanın ötesinde büyük bir yaşanmışlık kaynağı taşıyor. Böylesi bir çağda söylenmemiş büyük çıkarımlardan ziyade, daha önce duyduğumuz bütün sözleri tekrardan haykırmalı ve hissettiğimiz bütün duyguları korkusuzca yoğunlaştırmalıyız.
ÇöküşÖmer Ayhan Özdemir · İkinci Adam Yayınları · 20237 okunma