Orhan Murat Bahtiyar Posts
You can find Orhan Murat Bahtiyar books, Orhan Murat Bahtiyar quotes and quotes, Orhan Murat Bahtiyar authors, Orhan Murat Bahtiyar reviews and reviews on 1000Kitap.Suçluluk duygusu huydur bende.
Sayfa 50 - DKKitabı okudu
Kırçıllı bir huzur...
Gözlerine baktım. Ulaşılması imkansız bir ada gibi duran büyük gözlerine. Yine aynı karanlık, ama sanki bu kez daha bir geleceğe dönük.
Ressam burada ne anlatmak istemiş?
Kütüphanemin baş köşesinde yerini alacak olan bir kitapla geldim...
"Etini Acıtmak"
Her biri farklı duygular, farklı karakterler ve olaylar anlatmasına rağmen; hepsi bizden ve tanıdıklar.
Daha ilk öyküde müthiş bir his yayılıyor ve sayfaları çevirip tamamını okumak için can attırıyor.
Bilmem siz de okurken aynı şeyi hisseder misiniz ama ben yaşadım sanki. Kitap bittiğinde hikayeler, kişiler ve mekanlar gözümün önündeydi. Duygu geçişi tam anlamıyla oldu diyebilirim.
Yazar 
Orhan Murat Bahtiyar 'ın betimlemeleri ve dili oldukça başarılıydı.
Düşündüren ve sorgulatan 11 hikaye. Her biri oldukça sıradan ancak göz ardı ettiğimiz bir çok olay ve duyguyu fark etmemizi sağlıyor.
Hayatı bir tablo olarak düşünün. Yaşarken aynı zamanda bir çok tabloyu da uzaktan izliyoruz.
Ressam burada ne anlatmak istemiş?
İşte bu sorunun cevabını bulacaksınız. Bakmakla görmek arasındaki farkı tam olarak fark edeceksiniz.
Olması gerektiği gibi hikayeler küçük duygular büyük diyebilirim.
Öykü okumayı her zaman çok sevmişimdir ve bu kitapla başarılı bir kalem daha kazanmış olduğumuzu düşünüyorum.
"İnsanlar ikiye değil, üçe ayrılıyor bence: Yaşayanlar, yaşamayanlar ve bir de kendine ait bir yaşam kuramayanlar."
İnsanlar ikiye değil üçe ayrılıyor bence . Yaşayanlar , yaşamayanlar ve kendine ait bir yaşam kuramayanlar
Sayfa 121Kitabı okudu
"Hayaletlerin gerçek olmadığını bilir ama yine de herkesin uydurma olduğundan emin olduğu hikâyeleri büyük bir heyecanla birbirimize anlatırdık."
Sanki başka seçenekleri varmış da yine de fakirliği günahkâr bir hayata tercih etmişler gibi hep aynı kıyafeti giymeyi dert etmeyen, huzurlu görünen ihtiyarlar. Anasının deyimiyle otura otura ölecek gamsızlar."
O başkalarına karşı bu kadar anlayışlı olunca benim parmak uçlarım sızlıyordu. Hâlâ ne zaman bir şeye çok üzülsem parmak uçlarım sızlar ilk. Acı değil, uyuşmuyor, kaşınmıyor da. Ama sızlıyor işte.
"Küçükken babaannem anlatmıştı, sokak üzerinde oynadığımız taşlar Allah'ın sevmediği çocuklarmış. Günah işlersen bir zaman geldiğinde ansızın yanıp taşa dönüşüverirmişsin. Üstelik bu hemen yalan söyledikten sonra da olmazmış, hayatın boyunca hep taş olacağın günü bekleyerek korku içinde yaşarmışsın. "Ölmek de öyle değil mi?" diye sormuştum. "Hayır" demişti. "Biz ölünce cennete gidiyoruz ama taş olan çocuklar hep sokakta kalıyor. Ahiret gününe kadar bağırıyorlar ama kimse onları duymuyor."
“ Olduğundan daha zengin görünmeye çalışan koyu makyajlı , ucuz abiyeli kadınlar hiç alışık olmadıkları halde uzun topuklar üzerinde şahane göründüklerini sanarak salınıyor ; erkekler ütüsünden birkaç günlük olduğu anlaşılan , özensiz takım elbiseleriyle sahneye dönük muhabbet ediyorlardı . “