Eleştiriyi hak eden bir kitap lakin iyi yönde olmadığı aşikar. 3 farklı hikayeden oluşan anlamsız bir kitap. Yazarın erkek olmasına bağlıyorum. Bir kadının hayatını anlatmak istiyorsak kadın gibi hissetmek, kadın gibi yaşamak, kadın gibi düşünmek gerekirdi. Basit ve yetersiz betimlemeler, tekrarlayan kelimeler beni çok sıktı ve bana hiçbir şey katmadı. Bu yüzden bir an önce bitirip başka bir kitaba geçmek için can havliyle okudum. Birinci hikaye de en çok bir kadın yeni bir hayata atılırken illa hayatına bir erkek sokması, illa aşık olması mı gerekirdi? Kadın mutluluğunu ne çocuğunda ne kendinde bulabilmiş. Hiçbir zorluğa katlanma gibi bir söz konusu dahi olamaz. Anlatılmak istenenler acıklı bir hikaye olmasına rağmen o duyguyu aktaramamış. Fikret'i zaten konuşmaya değer bile görmüyorum. SÖZDE, aklını ve kalbini bir kadına adayabilmişama bedeni başka bir kadının teninde ter dökebilmiş, evliliğinden filizlenen bir çocuk peydahlayabilmişti!!! Buradaki bütün anlatılan kadınlar iradesiz ve basit. Hiçbir zorluk, yaşama tutunma çabası yok. Duygusuz bir şekilde boş gözlerle okudum kitabı üstelik yersiz uzunlukta. Eğer güçlü bir kadın imajı çizilecekse iradesi güçlü ve yalnızlıktan korkmayan, kendi başının çaresine bakan karakterler yaratılmalıydı.
