Birçok şey yaşayabilirdik. Kaç yaşında olursak olalım. Düşebilirdik, kalkabilirdik. Ağlayıp gülebilirdik. Çok mutlu ya da çok mutsuz olabilirdik. Yaralanıp canımızı yakabilirdik. Ya da hiçbir şeyimiz yokken bir yerimiz acıyor gibi hissedebilirdik. Bunların hiçbirisi önemli değildi. Ağlamasam da beni duyabileceğini, konuşmasam da beni anlayabileceğini bildiğim gerçek arkadaşlarım vardı...