Romanya'da başlayıp, İstanbul, Beyrut, Şam, Diyarbakır'da devam eden Stavro'nun hikâyesi. 132 sayfa olmasına rağmen yoğun, çok yönlü, insandan, ahlaktan, ahlak anlayışından, dönemin toplum yapısından bahsetmesi ilgi alanınızı üst düzeyde tutuyor.
Stavro, Romanya'da kimsenin sevmediği, dışladığı, kimsenin çocuklarını onunla görmek istemediği, ahlaksız, dolandırıcı bir karakter.
Adrain ve Mihail ile birlikte bir yolculuğa çıkan Stavro hikayesini arkadaşlarına anlatmaya başlar.
Çocukluğu rahatlık ve refah ile geçen Stavro'nun babasından ve abisinden şiddet görmesi, annesi ve ablasına sıkı sıkıya sarılması ve sonunda bunlarla beraber kaçışlarını anlatan kısa bir kitap.
Kitapta bulacaklarınız; Osmanlı döneminin kozmopolit yapısını, (Stavro Rumca, Türkçe, Rumence, Ermenice bilmektedir.) toplumun değer yargılarını, insanların acımasızlığını ya da insanların merhametini.
Kitaptan kendi adıma çıkan sonuç; "Hikâyesini bilmeden yargılama kimseyi" ve "bir kez sevgiyi, güveni, merhameti tatmış bir insan, hangi koşullarda olursa olsun bunu ölene kadar arayacaktır".
Herkesin okumasını temenni ettiğim bu kitabı okuduktan sonra, emin olun insanlara bakış açımız değişecek, empati kuramasak bile, insanları dinlemeye değer bulacağız.
Herkese iyi okumalar.
Panait Istrati, 1884 yılında dünyaya geldi. Tuna nehri kıyısında kozmopolit bir şehir olan Breila’de (İbrail) doğan Istrati, Fransızcaya ek olarak Rumence, Yunanca ve Türkçe de konuşabiliyordu. Rumen bir işçi olan
