İlk defa Norveç edebiyatından bir kitap okudum. Per Petterson, Danimarka'da Nazilerin baskısı altında yaşayan bir ailenin psikolojisini iyi anlatmış. Eser ailenin kızının gözünden anlatıyor. Abisi Jesper ile birlikte hayaller kuran, iyi bir gelecek peşinde koşmayı hedefleyen iki kardeş. Abi dünyayı gezmek, iyi paralar kazanmak ister, kız kardeş ise tabii ki Sibirya hayali...
Geceleri Nazi askerlerinden dolayı sokağa çıkma yasağı, savaş bilmeyen kasabalının tavrı cidden güzel işlenmiş. Şu güzel alıntıyla son vereyim:
"Düşman o," diyor Marianne arkamdan.
Doğru söylüyor. Ayağa kalkıyorum. Şu anda o askerin boğulması savaşın bir parçası belki de. Ama bu ülkede kimse savaşmıyor ki. Henüz yani.