Hakkında
Philip Elliot Slater, Amerikalı bir sosyolog ve yazardır. Amerikan kültürünün en çok satan 1970 yılı kitabının, Yalnızlık İzlemesi'nin ve diğer birçok kitap ve makalenin yazarıdır.
A.B. Ve Ph.D. Harvard'dan ve Santa Cruz'da Harvard, Brandeis ve California Üniversitesi'nde sosyoloji öğretti. 1971'de Brandeis Sosyoloji Bölüm Başkanı ve Profesörü olarak Jacqueline Doyle ve kar amacı gütmeyen bir büyüme merkezi olan Greenhouse Morrie Schwartz ile karşılaşma grupları ve kişisel büyüme atölye çalışmalarına başkanlık etmesi üzerine istifa etti.
Tüccar denizcisi, aktör, iş danışmanı, kurabiye satıcısı, evlilik görevlisi ve bir tiyatronun başkanıydı. PBS tarafından ulusal çapta yayınlanan ve bir saatlik bir TV belgesel filmi olan 72nd Street'de Paradox'taki film yapımcısı Gene Searchinger ile işbirliği yaptı ve 30'dan fazla oyun ve filmde rol aldı. 1982'de MS tarafından seçildi. Dergi, "erkek kahramanlarından" biri olarak. Slater, UCSC'de ve 1989'dan itibaren özel atölyelerde yazma ve oyun yazarlığı öğretti. Seksenlerinde akademiye döndü ve Kaliforniya İntegral Araştırmaları Enstitüsü'nde Transformatif Araştırmalar'daki doktora programında eğitim verdi.
1970'in en başarılı eseri olan Yalnızlığın Peşinde'nin yanısıra, Slater, sosyoloji ve sosyal yorumun dokuz diğer kitabının yazarıdır. 25'den fazla roman yazdı ve oynuyor. O ve ortak yazar Warren Bennis, Sovyet bloğunun çöküşünü ve demokrasinin yükselişini öngören 1964 tarihli bir Harvard Business Review gazetesinde "Demokrasi kaçınılmaz" yazısında: "Demokrasi ... başarıyla baş edebilecek tek sistemdir Çağdaş medeniyetin değişen talepleri. "Slater, demokrasinin uyarlanabilir üstünlüğüne ısrarla inanmıştı; bu, son iki kurgu olmayan roman, A Dream Deferred (Beacon 1992) ve Chrysalis Effect (Sussex Academic Press 2008)
86 yaşında Santa Cruz, California'da kanserden öldü.
Unvan:
Amerikalı Sosyolog, Yazar
Doğum:
Riverton, New Jersey, ABD, 15 Mayıs 1927
Ölüm:
Santa Cruz, Californien, ABD, 20 Haziran 2013
Okurlar
17 okur okudu.
3 okur okuyor.
13 okur okuyacak.
1 okur yarım bıraktı.
Kitaplar
Sözler ve Alıntılar
Sanat, bir bütün olarak eleştirel toplum teorisiyle aynı çizgide,
egemen söylemin manipülatif yönlerini ayrıştırarak ve ortaya koyarak ideolojiden arıtıcı, eleştirel bir rol üstlenir.
Sanat, verili gerçekliği, kurulu düzene karşı, kurulu düzen içinde etkinliğini
sürdürdüğü "Biçim" sayesinde aşar.
‘Entel’ bir entelektüeldir, ama özel bir türde; idealisttir, politik
olarak güçsüzdür ve Sosyal Demokrat’tır. Brecht ‘müdaheleci olmayan
düşüncenin temel nedeninin yanlış, müdahaleci olmayan demokrasi,
yani ‘ekonomik köleliğe dayanan politik özgürlük' olduğunu yazmıştır.
Benjamin, Brechtçi ‘işlevsel dönüştürme’ kavramının önemini
vurgulamış ve sanat yapıtının teknolojiyi yeniden üretebilirliğinin
genel içerimlerini inceleyerek olumlu gelişime işaret etmiştir: ‘Hale’nin yitirilmesi sanatın ‘ritüellere bağımlı asalaklığından tamamen
kurtulması anlamına geliyordu.
‘Düşün adamları,’ ancak düşünceleri şu ya da bu araç yoluyla
diğerlerine iletildiğinde önem taşırlar. Entelektüel yaşamın
can alıcı açmazı, büyük ölçüde, simgeyle, daha uygun bir sözcük kullanmak istenirse, gerçeklik diye adlandırılan arasındaki
kopukluktan kaynaklanır. Paradoksal olarak, kendilerini, bu
kopukluğu gidermenin aracına dönüştürmeye kalkışarak, söz
konusu kopukluğun kendilerine sağladığı eleştirel bakış açısını
yitirme tehlikesine düşmekledirler. Bundan zarar gören ise,
yapıtlarının propagandada yozlaşan niteliği olmaktadır.
İletiler
Henüz kayıt yok
