Oldest Pınar Vardar Posts
You can find Oldest Pınar Vardar books, oldest Pınar Vardar quotes and quotes, oldest Pınar Vardar authors, oldest Pınar Vardar reviews and reviews on 1000Kitap.
Gökyüzü Varken Kuşlar Kafeste (Pınar Vardar)
Keşke Sevseydi
İnsan insana kavuşmak üzereydi
Arka bahçende gizli bir sokağın eşiğinde
Darağacına vurulmuş gördüm kendimi...
Orada korkulu gözler
Bakıp bakıp susmalar yutkundu
Sayfa 7 - Klaros YayınlarıKitabı okudu
Gökyüzü Varken Kuşlar Kafeste (Pınar Vardar)
Dağlar âsiydi yüksek olduğu kadar
Yumuşayacaktı hisleri
Çaldılar...
Güçlü rüzgarlara dayanıklıydı
Hazırdı kışlara
Vurdular...
Girecekti gecelerime
Derin bir 'âh' koyup
Kaçtılar...
O eski ormanlıkta
Kendi evinde hissedecekken kendini
Elimden aldılar...
Sayfa 18 - Klaros YayınlarıKitabı okudu
Gökyüzü Varken Kuşlar Kafeste (Pınar Vardar)
...
...
Kayalara tutunan yollardan kaçarsın
Yonttuğun dağlardan
Kaç kolum, kaç elim var uzanacak
Rutûbetli sığınak dipleri kaç
Aklımdan her geçtiğinde sökül
Kalakalmışlığımın hikâyesi
Bugün, burada başlar...
Sayfa 19 - Klaros YayınlarıKitabı okudu
Gökyüzü Varken Kuşlar Kafeste (Pınar Vardar)
Âh
O zehrin yok mu, o zehrin
Damarından zerkettiğin
Patlatma üstüme
Yırtma arlı yüzümü
Âhın yetmez yasıma senin...
'Ağacın gölgesi ağaca emânettir.'
Bildiğin yumuşak dilim, ağı oluverir
Ne in/cin kalır gerdanında
Ne bir gülgenin...
Sayfa 21 - Klaros YayınlarıKitabı okudu
Gökyüzü Varken Kuşlar Kafeste (Pınar Vardar)
Taştan
Baktım
Zavallı ben
Elim bir tek çiçeğe değse
Yeryüzünün tüm çiçekleri uzanır
Bilinçsizce
Güz
Bütün gün
Yaprağından asılır
Kadın
Deli gibi
Sokak ortasında
Bir çığlık
Ne kadar uzun olabilir
Yaşamak
Kuş yuvalarına dadanmış
Oyunlarla
İsimsiz öldüm
Zahmet olmasın kimseye
Ardımdan mezar taşı yazdırmak...
Sayfa 32 - Klaros YayınlarıKitabı okudu
Gökyüzü Varken Kuşlar Kafeste (Pınar Vardar)
Ben Bir
El değmedik günler getirdin aklıma
Hayâtımın geçmediği içinden
Küçük, süslü, mâsum
Dilinin kıyısında yaşanası
Yoksul yine yoksul
Gece yine gece
Bütün bildiğimiz şeyler vardı
Dağlar dimdik duruyordu ayakta
Papatya toprakta büyüyordu
Ve bir kelebek
Yüreğini dokunduruyordu göğe
Dal, eğildi kulağıma, adını söyleyiverdi
Ben bir erik fidanıyım.
Bu yer, bu gök, bu su, senin içindi!
Dünyâ yaşamak için.
Hayâta karşı saygımdın
Ve bilmek seni
Bu kadar büyük bir aşkla
Cehennemden gelen gözyaşımda...
Sayfa 104 - Klaros YayınlarıKitabı okudu