Herkes okumasın bu kitabı!.. Yalnızca yüreği yetenler, sadece yüreği yetenler okusun. Ben okudum... ama yüreğim yetmedi biliyor musunuz. Paramparça oldu, kanlı gözyaşları ile sayfalar arasına döküldü. Üç gündür ruh gibi dolanıyorum ortalıkta. Dayak yemiş gibi, kolum kanadım kırılmış gibi, enkaz altında kalmış gibi...
Yani...
"Vatan yitirmek gibi dayanılmaz acılar içindeyim!"
Şu an bütün benliğimde hissettiğim acının tarifi 124. sayfadaki şu cümle işte:
"Vatan yitirmek gibi dayanılmaz acılar içindeyim!"
Bu sarsıntının etkisi ne zaman geçer bilmiyorum.
Sadece: Ah Mustafa Kemal Paşa, Mustafa Kemal Paşa!.. Seni bu talihsiz milletin karanlık ufuklarına güneş gibi doğduran Tanrı'ya şükürler olsun diyorum.
Dünya döndükçe, insanlık alemi var oldukça, Türk'ün odu, ocağı sönmesin Ulu Tanrı! Sönmesin.
