Bener Yates'in daha önce Sessiz Sahil adlı güzel bir romanını okumuştum. Bu öykü kitabını da sevdim. Tatlı tatlı, Amerika'nın 2. Dünya Savaşı ardından geçen zamanlarında yaşamış orta sınıf ama biraz marjinal insanlarının başından geçenleri anlatıyor. Ana tema yalnızlık gibi hüzünlü bir insani durum olsa da öykülerin genel havası ağır değil hatta bazen O. Henry'nin öykülerini çağrıştırıyor. Öykülerin her biri ortalama 20 sayfa, yine de rahatlıkla okunabiliyor. Ama maalesef çevirisinde bazı kusurlar var. Bu nedenle, kitabı okurken internette orijinal İngilizce dilindekinden, anlamakta zorlandığım veya hatalı olduğunu tespit ettiğim yerleri bulmak zorunda kaldım.
-İyi davrandığın zaman seni seviyorum.
-Böyle deme Allah aşkına. İnsanları sadece iyi davrandıklarında sevmezsin. Bunun, "Benim bundan çıkarım ne?" demekten ne farkı var.