1914 yılı itibarıyla imparatorluk nüfusunun %18’i kentlerde yaşıyordu. Kentlerin nüfusu temelde köylü göçü nedeniyle hızla arttı ve bu durum kent alt yapısının üstüne büyük bir yük bindirdi.
Menşevikler, Lenin’in öncü parti modeline profesyonel devrimcilerin kendilerini işçi sınıfının yerine koymalarından korkarak karş çıkmalarının ardından Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi’nin bir hizbi olarak 1903 yılında doğdu.