Üstünde güvercinler gezen şu rahat damın Kalbi atar ardında birkaç mezarla çamın Şaşmaz öğle zamanı ateşlerle yaratır Denizi, denizi, hep yeni baştan denizi Tanrıların sükunu çeker gözlerimizi Bir düşünceden sonra, ah o ne mükafattır İnce pırıltıların o ne saf hüneridir Bir seçilmez köpükte nice elmas eritir Nasıl bi sükun sanki peyda olur o

devamını oku

Kader Kayhan

@kdrkyhn·

1yıl

Basık Şehir

Sabri Esat Siyavuşgil Bana küçük geliyor bu şehir, bilmem neye: Kollarımı açarak esnesem bir saniye, Yıkmaktan korkuyorum eğri sokaklannı

Reklam

elif

@mavericky·

10ay

Bıkmak, Sabri Esat Siyavuşgil.

Sesin dudaklarımda fağrur bir Japon tası Uzun saçların, bir yaz yağmurunun teması Ellerin, semaverden akan çay kadar ılık... Sesim odaya giren bir serçe kadar ürkek. Ellerim, açık kalan panjuru gösterecek Ve saçım, gözlerimin içi gibi karanlık. Yağmur gibi doldursan odayı sözlerinle İçinden konuşacak aynalar gözlerinle Ve gün avuçlarından kayan gümüş bir balık. Bir koltuğa sinecek sıcaklığın derinden. Girecek yaklaşınca başın, kirpiklerinden Gözlerime ağaçlı bir yol gibi ayrılık.

Sabri Esat Siyavuşgil

Mel

@siirvari·

2yıl

Akşam ve Develer

Böyle yalçın dağlarda sessiz dolaşanlar kim Köyler, ufka dizilen tozlanmış birer resim Yollar, köyleri saran eskimiş çerçeveler... Sesler çıkmadan söner paslı çıngıraklarda Yassı tabanlarını sürükler bir kenarda Boynu kısa develer, boynu uzun develer... Günle birlikte erir uyuklayan mor dağlar Ekilmemiş tarlalar, çalı bitiren bağlar Döker her kalbe kırık bir lambanın isini... Adımlar derinleşir renklerin vedaında Bir dua okur gibi gezdirir dudağında Deveci türküsünü, yolcu sevgilisini...

Sabri Esat Siyavuşgil

Edebiyat Memuru

@fatihbaslan·

3yıl

_Çocuk edebiyatımızı nasıl buluyorsunuz _Çocukça...

Sabri Esat Siyavuşgil