Şahin Yıldırım sözleri ve alıntılarını, Şahin Yıldırım kitap alıntılarını, Şahin Yıldırım en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kimi kitap bana ilk aşkı, ilk heyecanı anımsatır. Hoş, bu da kederlerimi çoğaltmaktan öteye gitmiyor ya. Sadece kitap biriktirmedim. Mücadelemi, dostluklarımı, üşüdüğüm, aç yattığım geceleri de sakladım onlarla. Tüm eşyaları yenilesem de kitaplarım yıllarımı hep yüzüme yüzüme vurup duracak. Ne çok zaman geçmiş; ne çok hüzün, hayal kırıklığı biriktirmişim. Yıllar geride yorgunluk, derin iç çekişler, uzakta kalmış dostluklar, unutulmayacak isimler bıraktı. Ah bu bitmeyen geceler, bir türlü hafızamdan silemediğim anılar ve inanmaya başladığım kimsesizlik duygusu. Ömür, böyle mi tükenir?
"Sevgiyi sürdürmek zormuş, her şeye rağmen sevgi yokmuş.
Aşk, ödünç... Külfeti çokmuş.
Ayrılık, aykırılık, yorgunluk, yılgınlık, hüzün, bıkkınlık... Bunlar olmasaydı yine de aşk, sahiden aşk olur muydu?"
"Benim de öğretmenlerim oldu, yüzümü okşayan pamuk elli öğretmenlerim olmadı. Sınıfça kapısı üstüne kitlenmiş cezalarım, bir de hiç bitmeyen bisiklet hayalim..."
Heyecanlarım azaldı, korkularım büyüdü. Yanlışlarımın sayısı arttı, üstelik dikkat ettikçe. Aynı bardağı birkaç kez üst üste devirmek gibi. Titrek bir yaşam sokuluyor içime. Anlamsızlaşacağım yere doğru mu yaklaşıyorum?
İnsanlar neden basit şeyleri tutku haline getiriyorlar? Benim ne böyle bir yaşam isteğim ne de takdir edilmek gibi bir hevesim oldu. Herkesin dert edindiği şeyler benim için akıl yorulacak türden değil.
Kırgın Düş Kıyılarında,,
Nermin'le bir banka oturduk, yegenlerimizin oyunlarını, mutluluklarını izlemeye koyulduk.
Nermin:
"Daldın abi," dedi.
"Çocuklar ne kadar güzel eğleniyorlar."
Biz de çocuk olduk mu abi? "
O böyle deyince içim ezildi..
Hüzün Kokulu Sevinçler,
Yaşam ne garip, insan ömrünce hep bir yerlere gidip geliyor, yine de yaşadığı yere ait mutsuzluktan kurtulamıyor.
İstasyonlar...
Ben otobüs garajlarından çok etkilenirdim ama bunlar da onlardan farklı değilmiş.
Hiçbir şeye sahip olamamak çocukluğumun yazgısıdır. Hoş, çok da fazla bir şey istemedim. Yıllarım geride bir "hiç” bıraktı. Biriktirdiklerim bana yetti: Düş kırıklıklarımı saymazsam birkaç dost, kitaplar, gittikçe büyüyen yalnızlığım... Geriye dönüp şöyle bir baktığımda üzülüyorum. İnsan tarafımı, duygularımı hep ihmal etmişim, ertelemişim.
“Aşk iki kişiliktir” sözüne hak verdim şairin, ne ki, 'insan yanınca Kerem misali yanmalı' sözünü de unutmadım. Ben yandım sanıyordum; külü görünce utandım.
Sen küle döndün, ben var oldum...