Gittin, dağ gibi büyüdü yalnızlık
Issızlığın iki ucunda şimdi sen varsın.
Tam ortasında: Yokluğun, yokluğun yokluğun...
O konuşsa konuşur, sussa susarsın.
Gittin, taş atarak denizlerime
Halka halka genişleyen anılarım kaldı.
Girdin çıkmamak üzere denizlerime
Birden yaşamın hızı azaldı.
Gittin, boşandı içimde sevincin yayı
Kim öğretecek bana ah, sensiz yaşamayı...