İncinmekmiş meğer biraz da sevmek
Okşamak yüzündeki yorgun yaşları
Her gün yatağında azalan ırmak gibi
Uzun bir ölümmüş altı üstü yaşamak
Ama çok kırgınım, hala ölmedim Tanrı'm
Kendime çok kırgınım, hala burada dünya!
Gönlündedir avazesi nice kısık seslerin
Üşüdükçe kalbimin üstüne şiirler serdim
Annemden bile habersiz kaç sır verdim Allah'a
Boyumdan büyük sevince dilsizden sus dilendim