En Eski Şerife Çağın Sözleri ve Alıntıları
En Eski Şerife Çağın sözleri ve alıntılarını, en eski Şerife Çağın kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kıymet görmediği yerde durur mu insan?
Gülüşü zâi olur, gözyaşı ziyan.
Bak burası insana ölümü özleten dünyadır.
Gel sana papatyadan taç yapacağım.
Yalnız iki tür insan iyidir. Gömülmüşlerle, doğmamışlar.
İnsanlar kötü güzelim, insanlar çirkin. Ben ve kafamdaki milyonlarca tilki, insan olmayı reddettik senin için.
Uzağımda ama her gece kalbimde uyuyor.
Onu severdim.
Seni yani,
Bilirsin...
Gülü severken eline diken batması gibi bir şeydi benim sevgim.
Seni sevdim, kalbime battın, elime battın, gülüşümü acıttın.
Sonra gittin.
Neden gittin?
Sabır kapıyı çalmak değil, Kapıda beklemektir.
Olmayacak bir şeyi zorlamaya çalışmaktansa hayatına devam etmek daha iyi.
Məndən soruşdular, rəssam olsaydın,
Nələr düşünərdin, nələr çəkərdin?
Dedim ki kədərli, qəmli üzləri,
Hər zaman sevincli, gülər çəkərdim.
Mən rəssam olsaydım ac- susuzları,
Bari rəsimlərdə yad elǝyǝrdim.
Kimsəsiz uşağın göz yaşın silib,
Qəlbini ovudub şad elǝyǝrdim.
Mən rəssam olsaydım o qanlı yerə,
Kərbəla çölünə bulaq çəkərdim.
Bəlkə də təsəllim olacaq deyə,
Hər kəsi o suya qonaq edərdim.
Mən rəssam olsaydım ata-anamın,
Saçının ağ telin qara çəkərdim.
Onları almağa gələn əcəlin,
Əllərin bağlayıb, dara çəkərdim.
Mən rəssam olsaydım öz əsərimdə,
Dünyanı zülümsüz təsvir edərdim.
Hər kəsi mehriban, hər kəsi хоşbəxt,
İnsanı ölümsüz təsvir edərdim..