"Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende, güzel bir ruh kalbi bağlayamaz mı?
... "
Kitap uygulamada çok tanınan bir kitap değil ama tanınması gerekiyor bence.
Çok akıcı bir roman.
Kötü günlerinde omzunu yaslayabileceğin doslarının olması en güze şey galiba.
Zorlukların üstesinden beraber gelen, mutluluklarını beraber yaşayan iki dostdu onlar ama şimdi çok mutlu bi aile oldular.
Türk filmi gibi....boşa zaman kaybı... yaşama susma konuş bağır bağırabildiğin kadar...Ömür kısa bir zaman susarak ancak insan kendi kaybeder.Çok akıcı bir dili var su gibi okunuveriyor ama insana ne katıyor orası muamma...bana birşey katmadı belki başkasına vereceği bir mesajı illa ki vardır