Hakkında
Seyid Azim Şirvani, 9 Temmuz 1835'te Şamahı'da dindar bir ailede dünyaya geldi. Seyid Azim Şirvani hakkında ilk bilgiyi A. Zakharov verdi. Seyid Azim'in ayrıntılı bir biyografisinin 1977'den önce yazıldığını belirtmek gerekir. [3] Şamahı'da tanınmış ve saygın bir şahsiyet olan Seyid Azim'in babası Seyid Muhammed, çocukken öldü. Seyid Azim, anne tarafından dedesi Molla Hüseyin'in bakımı altında yaşıyordu. Molla Hüseyin Dağıstan'ın Yağsay köyünde bir din adamıydı . Dedesinden Arapça ve Farsça öğrenen Seyid Azim, yaklaşık 10 yıl sonra Şamahı'ya döndü ve burada medresede okudu ve orta manevi eğitimini tamamladı. [4]A. Zakharov'a göre, Seyid Azim Dağıstan'da kaldığı süre boyunca birkaç Dağıstan dili de öğrendi. [3]
Seyid Azim 10 yılı aşkın süredir Dağıstan'da yaşıyor . 1853 yılında 18 yaşındayken annesi Gülsüm Hanım ile Şamahı'ya döndü. 19. yüzyılın 50'li yıllarında , Şamahı şehri de dahil olmak üzere Azerbaycan'da kültür ve eğitim alanında antikite ve skolastisizm hala çok güçlüydü ; Doğu'nun dini merkezlerini ziyaret etme , manevi eğitim alma, "hacı", "Kerbela" olma geleneği devam etti. Böyle bir durumda Seyid Azim'in manevi eğitim almaya ve dini yerleri ziyaret etmeye karar vermesi tesadüf değildir. Bu nedenle 1856'da 21 yaşındaki Seyid Azimi , önce Necef ve Bağdat'ta , ardından Irak'ta yüksek manevi eğitim almak istedi.Suriye'nin Şam şehrine gidiyor . Genç şair Irak'ta okurken laik bilimlere büyük ilgi gösterdi. Şamahı'ya döndükten sonra 1869'da orada yeni bir okul açtı ve ömrünün sonuna kadar orada öğretmenlik yaptı. Eski mollalardan farklı olarak bu okulda çocuklara sadece dini ilimler değil, aynı zamanda Azerice ve Farsça dilleri , tarih , coğrafya , aritmetik vb. konularda da temel bilgiler verdi. Tanınmış Azerbaycan şairi Mirza Alakbar Sabir , ünlü yazar ve pedagog Sultan Mecid Ganizadeh ve daha birçok yazarın onun okulunda öğrenim görmüş olması tesadüf değildir.
Zengin yaratıcılığıyla Azerbaycan edebiyat tarihine altın sayfalar ekleyen Seyid Azim Şirvani, 20 Mayıs 1888 tarihinde Şamahı'da vefat etmiştir . [5]
Unvan:
Azeri yazar. Şair, öğretmen.
Doğum:
Şamahi, 1835
Ölüm:
Şamahi, 1888
Okurlar
7 okur beğendi.
35 okur okudu.
1 okur okuyor.
5 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Ey badi-səba, kuyi-həbibə güzər eylə,
Hali-dili-zarimi o şahə xəbər eylə.
Qürbətdə pərişanlığımı zülfü qəmindən,
Tul eyləmə, ol sərvqədə müxtəsər eylə.
Axır məni-zarı dəri-dilbərdən ayırdın,
Ey çərxi-cəfacu, məni az dərbədər eylə.
Ahi-səhərim qübbeyi-əflakə ucaldı,
Bu navǝki-xunrizdən, ey gül, həzər eylə.
Əgləşməyə ta xaki-rəhi dideyi-qeyrə,
Ey göz, tökübən əşk qübarını tər eylə.
Bəsdir mənə bu təlxiyi-hicran, ləbindən
Get özgələrin kamını sən pürşəkər eylə.
Səbr eylə dedin, vəslə əlac olmadı, Seyyid,
Rəf etməyə bu firqəti fikri-digər eylə.
Sayfa 263
Bəs ki, verir cəfaləri hərdəm səfa mənə,
Şadəm ki, daim eylər o gülrüx cəfa mənə.
Bəs ki, cəfalər ilə könül adət eyləyib,
İndi gəlir cəfa, əgər etsə vəfa mənə.
Ol aşina ki, qət elədi məndən ülfətin,
Biganə tənə eylədi, həm aşina mənə.
Derlər ki, vəsli-yardə bir özgə hal var,
Bircə nəsib edəydi o hali xuda mənə.
Ətşani-cami-vəslinəm, ey Xızrxət, əgər
İçsəm, ilahi, zəhr ola abi-bəqa mən.
Sultani-vadiyi-ələməm, dərdü qəm sipah,
Eşq içrə gör cəlalımı, qıl mərhəba mənə.
Gǝh cövrü, gǝh xətavü, gəh azarü, gah xişm,
Seyyid, o şux hərdəm edər bir əta mənə.
Sayfa 256