Sezai Coşkun Quotes
You can find Sezai Coşkun quotes, Sezai Coşkun book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
"Dinsizlik bir hastalıktır. Fert dinsiz olabilir, fert ate olabilir. Fakat toplum dinsiz olamaz. Toplum dinini kaybettiği andan itibaren vahşi bir hayvan sürüsüdür. Yırtıcı, riyakâr, mel'un, en adi canavardan daha tehlikeli bir sürüdür. Nitekim tarihin hiçbir devrinde hiçbir topluluk dinsiz yaşayamamıştır. Mukaddessiz yaşayamamıştır. Bu itibarla bir topluma yapılacak en büyük kötülük onun dinî inançlarıyla oynamaktır."
Cemil Meriç
Sayfa 209Kitabı okudu
"Münevverleri şartlandıran, münevverlerin düşüncelerine istikamet veren, düşüncelerinin hudutlarını çizen, kucağında yaşadığı cemiyettir. Kimse bunun dışına çıkmamıştır, çıkamamıştır ve çıkamaz."
Cemil Meriç
Sayfa 258Kitabı okudu
Tarihten kopan, mazisi olmayan, mukaddesleri olmayan bir kalabalık, insan vasfına layık değildir. Düşünen insanın ilk vasfı ahlaki değerleri olan insan olmaktır.
Biz, bir insan cemiyeti değil bir toz yığını haline geldik. Dilimizi kaybettik, hürmet edilecek tek makam tek kişi tek mukaddes bırakmadık. Sanayileşmeden önce insanlaşmak zorundayız. insanlaşmak, yani birbirimizi sevmek.
Sayfa 28Kitabı okudu
"Osmanlı'nın insanlığa en büyük armağanı, insanlığın ezelî rüyasını, yani insanı gerçekleştirmiş olmasıdır. İzm'lerin sezdiği, aradığı fakat bir türlü bulamadığı gerçek insanı."
Cemil Meriç
Sayfa 188Kitabı okudu
"Osmanlı'da felsefe yoktur. Çünkü felsefe, şüphenin çocuğudur. Mutlak hakikate eren kimseler için böyle bir zihin çabasına ne ihtiyaç var? Cedlerimiz, hayat tecrübelerini, düşünce ve intibalarını kâh sözle, kâh yazıyla aktarmışlardır. Bu fikir mahsullerinin bütününe irfan diyoruz."
Cemil Meriç
Sayfa 82Kitabı okudu
"İrfan, kemale açılan kapı, amelle taçlanan ilim."
Sayfa 21 - Cemil MeriçKitabı okudu
Günümüzün en büyük davalarından biri kültür emperyalizmi. Mesela yanlış konmuş. Kültür beşeri bir değerdir. İstismar hedefi güden telkin ve propagandaların adı ideolojidir, kültür değil. Kültür deyince, azıcık batılılaşmış bir münevverin aklına -meselâ Şerif Mardin'in- Beethoven, Bach, Leonardo da Vinci, Shakespeare gelir. Ne kadar lüks, ne kadar ince bir silahtır bu. Beethoven'i tanıyacaksınız ve emperyalizme kurban olacaksınız! Kim kurban olacak adam? Beethoven'i 40 milyonda kaç kişi tanıyabilir, kaç kişi zevk alır Bach'tan?
Emperyalizmin bu kadar transandantal silahlara ihtiyacı yoktur. Atom bombasıyla serçe avı! Bu manevi taarruzun önüne geçilemez, ancak tesadüfi hisarlar kurulabilir. Bunlardan birinci dildir. Dil, yani tefekkür. Dil, yani iman. Dil, yani bizi biz yapan bütün değerler. Sonra mensubu olduğumuz medeniyetin tefekkür abideleri. Tefekkürde gümrük olamaz. Bir tesiri başka bir tesirle önleyebiliriz. Pencerelerimizi bir düşünceye açalım, ama vakur, dimdik. Bütün milli ve insani değerlerimizin idrakiyle mağrur. Bu yabancı misafirlere layık oldukları şekilde ve misafir olduklarını bilerek istikbal etmek şartıyla.
Tarihe dayanmayan, mukaddese dayanmayan bir milliyetçilik kurulamaz.Cumhuriyetin en büyük hatası bu olmuştur. Bizi Osmanlıdan tecrit ederek dinden de tecrit ettiğini zannetmiş ve dinden tecrit edilen bir kalabalığın yaşayabileceğini zannetmiş. Mazideki kudretimiz hatıra olarak da yaşasa ayakta durmamızı mümkün kılmıştır.Fakat mazideki ihtişam nerede bugünkü Facia nerde? Cumhuriyetin en büyük hatası, hatta bir parça İttihad Terakkinin de hatası, Türk milletini dininin dışında mütalaa etmek hamakatını göstermesidir...
Dil, argoların en sakili, idrakler mefluç, gönüller sağır…
Sanat adamının ilk vazifesi dili kurtarmak. İdrak kendiliğinden canlanır. Dil, milletin hâdîsi, bütün mefahiri, bütün mazisi, bütün istikbaliyle. Hafızasını kaybeden bu zavallı nesillere baktıkça insanın ıstıraptan çıldırası geliyor. Onları biz mahvettik, bu cinayet hepimizin eseri, hepimizin, yani aydınların.
Romanla televizyon ve sinema arasında büyük bir benzerlik vardır. Bunların hepsi bizi tecessüsümüzden yakalayan ve sadece vakit geçirmeye yarayan, vakit öldürmeye yarayan birer parazit tür haline gelecektir. Demek ki vaktiyle roman büyük hizmetler etmiştir. Psikolojinin, sosyolojinin kaynağında roman vardır. İnsanı tanımamızı kolaylaştırmıştır. Romanı tecessüsümüze hitap ettiği için, büyük fedakârlığa ihtiyacı olmadığı için odanıza çekilip, sedire uzanarak, sigaranızı yakar, kahvenizi içer okursunuz. Bu sayede kültür de edinebilirsiniz. Fakat bu kültür ciddi değildir, bulanıktır. İnsanlar olgunlaştıkça romana itibar azalacaktır ve azalmaktadır.