Hem İran hem Türk vatandaşı olan Shahzadeh N. İgual, 1978 Tahran doğumlu. İran'da değişen rejimle ters düşenlerin ve İran-Irak savaşıyla birlikte ülkeyi terk edenlerin arasında henüz 12 yaşındayken o da yer almış. Annesi ve iki kız kardeşiyle savaştan kaçarak İzmir'e yerleşen İgual, Tahran'ın Kırmızı Sirenleri adlı romanında yaşadıklarını ayrıntılarıyla anlatıyor.
Babası, Shahzadeh ve iki kız kardeşinin yurt dışında okuması için anneleriyle birlikte Kanada'ya göndermek için harekete geçer. Önce İstanbul'a gelirler. O sırada 12 yaşındadır. İstanbul'dan İzmir'e geçerler. Kanada'ya gitmek isterler ama anneleri Türkiye'nin İran'a sınır ülke olması nedeniyle İzmir'de kalmalarının daha iyi olacağını düşünür. Babalarını bir daha göremezler.
Atatürk'e ve NazımHikmet'e hayran.
Sizi yaşlandığınızda bile ben O'yum ve saçlarınıza ak düştüğünde bile sizi taşıyacağım. Sizi ben yarattım,ben taşıyacağım. Ben sizi özgürlüğünüze kavuşturacağım.
İranlı yazar İgual in Tahran'ın kırmızı sirenleri adlı eseri son zamanlarda okuduğum en duygusal kitabıydı diyebilirim .
Çocuğun gözünden savaş ve akabinde yeni dünyaları ve ardında bıraktığı acılar çok hoş bir dille anlatılmış.
Yazarın,acı dolu bir aşk ve yollarını bekleyişin hikayesini, hazin dolu vatan aşkı ile birleştirmesini sevdimi.
Tamamen farklı bir merakla araştırma (orturdugu saniyelerin Polonya sandesyesi oldugunu ve o sandalyelerin hikayesi) yapan bir yazarın, araştırması farklı bir acıya yol alır.
2.Dünya savaşı sırasında Rusların Polonyalılara yaptıklarını, o dönemi yaşayanların torunkarından dinlemesi ile neler oldugunu öğreniyoruz.
Polonyalara kapılarını açan iran halkının misafir perverliği de ayrı ayrı insan kalbini dağlıyor.
Adı MercanShahzadeh N. İgual · Mona Kitap · 018 okunma
O güzel İran ve İsfahan anlatımlarına mı yoksa iç içe geçmiş üç hikayenin sıkmadan, yormadan aktarımına mı hayran olayım, bilemedim. Bende yarattığı İsfahan'ı görme hevesi de cabası. Espadana Pasajı'na gidip Kohen Bey ile sohbet etme, Elham'ın dükkanında kahve içip orada olduğumu gösteren bir not bırakma arzusu uyandırdı içimde. Sohrab ve Ely'nin, Elizabet ve Yaver'e bağlanan aşk hikayesi bolca duygu, bolca karmaşa, engel, önyargı, hüzün ve şiir barındırıyor. Kitabın tamamına, tam da yerini bulacak şekilde eklenen mısraları da çok sevdim. Velhasıl İsfahan'ın Gözyaşları, Shahzade N. İgual diğer kitaplarını da okumaya sevk ediyor beni. Bazen gözüme fazla gelen devrik cümleler ve redaksiyon konusundaki bazı hatalar kitap hakkındaki minik şikayetlerim. Bunun dışında benim için sürükleyici ve keyifli bir kitaptı.