About
Sherko Fatah / Şêrko Fatah, Berlin’de yaşayan Almanca yazan Kürt-Alman yazardır.
28 Kasım 1964 Doğu Berlin doğumlu, annesi Alman, babası Güney Kürdistanlı. Çocukluğunu Doğu Almanya’da geçirirken babasının ülkesine pek çok defa uzun yolculuk yaptı. Ailesiyle 1975’te önce Viyana’ya sonra da Batı Berlin’e geçti. Berlin’de Felsefe ve Sanat Tarihi okuyup Felsefi Yorumsama konusunda yüksek lisans yaptı. 1985/86’da Hindistan/Bangladeş/Nepal’e, 2000’de Orta Afrika’ya seyahat etti, birkaç kez ABD’de bulundu, hayatı boyunca da hep Kürdistan’a ve Irak’a gidip geldi.
Eserlerini Almanca yazan Sherko Fatah, ilk romanını LCB Berlin Edebî Kolokvyumu bursuyla hazırladı.
Almanya PEN üyesidir.
Eserleri:
- Sınırlar Ülkesinde, roman, 2001 (Im Grenzland)
- "Donnie", öykü, 2002
- Onkelchen (Küçük Amca), roman, 2004
- Das dunkle Schiff (Karanlık Gemi), roman, 2008
- Ein weißes Land (Beyaz bir Ülke), roman, 2011
- Der letzte Ort (En Son Mekân), roman, 2014
Ödülleri:
- 2001 Sınırlar Ülkesinde Romanı için En İyi İlk Roman Aspekte Edebiyat Ödülü
- 2002 En İyi İlk Roman Alman Eleştirmenler Onur Ödülü
- 2007 Hilde Domin Sürgün Edebiyatı Ödülü
- 2015 Almanya Büyük Sanat Ödülü Berlin (En Son Mekân)
- 2015 Almanya Adelbert von Chamisso Ödülü (En Son Mekân)
Title:
Yazar
Birth:
Berlin, Almanya, 28 November 1964
Readers
2 readers liked.
18 readers read.
9 readers will read.
2 readers left half.
Quotes
"Yaşayan her şeyin, her canlının doğduğu kaynakla arasında bir bağ vardır; bu kaynak onu yaratan yüce varlıktır, yani Tanrı'dır. Kendisini yaratan varlıktan uzaklaşan canlı giderek gücünü kaybedecek ve çirkinleşecektir. Gençlik bitecek, canlı bir varlığın yaratılış kaynağından aldığı kuvvet yitecek ve varlık sonunda ölerek toza dönüşecektir."
"... Özgürlüğü sevdiklerini söylerler ama onların özgürlüğü yanlızlıktır, inzivadır. Hayatı sevdiklerini söylerler fakat bu hayat hırstır, doyumsuzluktur. İlerleme derler, gelişmeden söz ederler, fakat bu gelişme yarın sömürecekleri, mahvedecekleri bir toprak parçasıdır, doymadan, hiç ara vermeden ve duygusuzca."
"... Gençken o kadar önemli olmayan şeylerin yaşlandıkça öneminin arttığını göreceksin..."
..."Yaşananlar unutulmaz ama zamanla önemini yitirir..."
Bu düşüncelerle yıpranıyor ve özgüvenini yitiriyordu Kerim,ancak kadere boyun eğemezdi,bunu iyi biliyordu.Yazgısına teslim olmak,hayatını kendisinin tayin edemeyeceğini ve tamamen önceden belirlendiğini kabul etmek anlamına gelmez miydi?
Sayfa 92Kitabı okudu
Updates
Henüz kayıt yok
